Heynken de Luyere en andere gedichten

[p. 1]

Heynken de Luyere

Den drucker tot den goetwillighen lesere

[houtsnede]

Dat ic u hier schrijve is door Heynken de Luyere gheschiet,
Die cluchtich was, maer met geen valscheyt deurtoghen.
Ist dat ghy dit werck dan te rechte aensiet,³
Ghy bevint dat hy niemant en heeft bedroghen
Oft hy en hevet uut Ulenspieghels borst ghesoghen
Maer uut zijn natuere, als ghy meucht mercken.⁶
Men kent den Meester alderbest aen zijn wercken.

Maer die hem ghekent hebben meughen weten
Oft zijn natuere hier toe was ghehelt.⁹
Hy was wat lichtachtich in allen zijn vermeten¹⁰
En selden overladen met eenich ghelt.
Altijt was hij met zijns ghelijcke verselt,
Met aerdighe constenaers, subtijl van sinnen,
Die liever verteerden dan helpen winnen.

Eerst protesteer ick dat niet en wort vertelt¹⁵
Noch tot yemants schande en ist ghedicht.
Al ist dat dit na der waerheyt wordt ghestelt
Op dat des Lesers herte daer door worde verlicht,
Ende al ist datse totter waerheyt niet en sticht,¹⁹
Nochtans tot waerschouwinghe machmense schrijven:
Ten is niet quaet quaet weten, maer quaet bedrijven.

3 te rechte op de juiste wijze

6 Na maer is wsch. ooc uitgevallen

9 ghehelt geneigd

10 vermeten manier van doen

15 protesteer betuig; de zin in vs. 15-16 loopt niet

19 se deze historie waerheyt wsch. corrupt.