Weerlichten

Rhapsodie.

Het leven heeft geen tijd tot denken,

het is een vaart, een vlucht, een stroom,

het is een storten, stijgen, zwenken,

het is een duizelige droom.

Het leven heeft geen tijd tot klagen:

't ziet overal zichzelf alleen,

en werpt zijn golven alle dagen

over weer andre golven heen.

Het leven heeft geen tijd tot wachten

op u - en mij - en hem - en haar:

het topvert altijd nieuwe prachten

en werpt de kansen door elkaar.