Weerlichten

[p. 13]

Herfstdroom.

Mijn lippen zijn verzegeld;
stom en blind en doof,
ga ik alleen mijn stille bleeke paden.
Ik ga in treurnis,
maar in vroom geloof,
dat Gij het raadsel van mijn ziel zult raden:

ik weet dat Gij mij niet verstooten zult,
ik ben deemoedig, arm en brooze:
ik ben geheiligd door gedwee geduld
en heb den glimlach van de najaarsrozen.