Vlaemsche poëzy(1856)–Johanna Desideria Courtmans-Berchmans– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 82] [p. 82] By het graf van wylen J.B. Peeters-Schram, in leven burgemeester der stad Lier, aldaer overleden den 21 january 1853. Neen, gy hoort zuchten noch gebeden, O onverbiddelyke dood! Gy spot met 't wee van hier beneden: Ons lyden is u nooit te groot. Weêr moest gy 't woedend werktuig heffen, Om 't lydend burgerhart te treffen, Gy maeide ons aller vader neêr; O neen! gy kent geen mededoogen, Door u is al ons heil vervlogen, Ons Burgemeester is niet meer!... Ja, treurt, bedrukte Lierenaren! Geeft door geween uw boezem lucht; Geen smart kan de uw' thans evenaren, De vreugd is van u heen gevlugt. Myn stadgenoten! gy, voor dezen Zoo zalig, zyt thans droeve weezen; Vergeefs rekt gy uwe armen uit Naer hem, die in uw lyden deelde; De hand, die al uw wonden heelde, Helaes! is thans der wormen buit. [pagina 83] [p. 83] Ja hy, wiens schoone ziel voor kunstgevoel ontgloeide; Hy, die de vriend des volks en der beschaving was; Die door goedaerdigheid de ruwste zielen boeide, En door zyn liefde alleen de diepste wond genas; Die onvermoeibaer voor ons aller welzyn zwoegde; Die door regtschapenheid ons aller lof verwierf; Die aen vernuft en kunst de schoonste deugden voegde, Regeerde ons slechts een poos, beweende ons toen, en stierf!... Ach! 't is myn taek niet van zyn deugden op te noemen, Hy, die hem heeft gekend heeft steeds hem gewaerdeerd; De deugd heeft eigen schoon en blyft zich zelve roemen, Zy wordt door eigen glans omluisterd en vereerd. 'k Stort slechts op 't kille lyk een stroom van liefdetranen, En kniel in treurgezang by 't dierbaer graf ter neêr, Ter schaduw van de doodsch met krip omtogen vanen, En volg hem in den geest tot by den Opperheer. En 't is my of de dierbre schimme Met wellust op haer kindren ziet; Een sterre blinkt aen de oosterkimme, Die zacht heur stralen nederschiet. Ja, PEETERS blyft de stad bewaken, Die hy zoo roemryk wilde maken, De stad waervoor hy heeft geleefd; Hy bidt 't oneindig Opperwezen, Dat het het volk, dat hy voor dezen Regeerde, een nieuwen vader geeft. Vorige Volgende