Williswinde(1990)–Louis Couperus– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 9] [p. 9] Weemoed ........................... Heur witte hand was een albasten gesp, Die aan heur hals het gazig-ijle waas Bevestte, en melodievol troostte zij: ‘Heb geen behagen in uw weemoed, die Gelijk een somber boetgewaad uw ziel Met donkren plooi omhangt, en kies haar eer Een kleed van louter licht... Ik zelve droeg Den zwaren pij, voor 'k mij dit waas omwond, Dat mij in witte wuftheid nu omweeft...’ En lachend hulde zij haar oogen dicht, En scheen een schimme in schoonen schitterschijn... Een pooze maar... toen prangde zij haar borst Met beide handen, als van smart doorflitst, En weende... En sombrer hing de weemoed mij Der ziele rond... Jan. '86 Vorige Volgende