Het snoer der ontferming en Japansche legenden

VII
De doorschemerde ruitjes

Het is in de stad Kyoto een straat langs de rivier, die een ronde brug overbrugt en alles, brug, rivier, straat en hemel, zijn in blauw waas, van de vroege nacht. Turkooizenblauw de brug, lazuursteenblauw het water; indigo is de straat, kobalt de lucht. Geen maan en geen sterren maar toch is duidelijk de ommelijn der huizen te zien, die zoomen de rivier. Het schijnt of de huizen zijn opgetrokken van ijle bamboe-stijlen - niet steviger dan die - en tusschen die bamboe-stijlen rijen zich de tallooze papieren ruitjes, als vierkante vakjes en zij zijn allen doorschemerd van lampelicht. Zoo vele doorschemerde, zacht geelachtig blanke ruitjes bewaren achter hunne vierkante broosheden al het binnenlicht van de huizen, die hebben soms twee, soms drie verdiepingen en de doorglansde vierkantjes schemeren zoo beneden als boven.

En achter de straat stijgen in blauw avonddeemster, nauw aangegeven van ommetrek, de doomende heuvelen en tegen die heuvelen, ver, heel ver is een pagoda te raden, een toren met wellicht negen daken, de punten der daken wippende boven elkaâr als met opwiekende zwaluwvlucht.

Over het lazuursteenblauwe water glijdt een bootje zwart en de schipper staat, op zijn langen boomstok even rustende. Uit een half weg geschoven ruitjesraam gluurt een vrouw, de ommelijn van haar émail kopje met git, hoog haar even aangegloeid in den

[p. 29]

gloor van den lampeschijn achter haar. Links en rechts en boven en onder verschemeren al de doorschemerde ruitjes der huizen.

Het is, in glanzende vierkantjes, de geheimvolle bekoring van de achterkant dier brooze huizen, die staan aan den boord der rivier Alleen die éene vrouw, aan het open geschoven raam, heeft iets van het geheim geopenbaard en de schipper roept haar iets toe, hand aan den mond, fluisterzacht toch, een afspraak.

Nu zie ik, dat onder aan haar huis, in het tuintje achter weêr bamboe-stijlen, vlak aan de rivier, een witte camelia-heester in bloei staat en de witte bloemen, nauw zichtbaar in den donker, blauwen, schemeren, als in den geligen weêrschijn van de doorschemerde ruitjes, links en rechts van het open geschoven raam verschietende, afsluitende de ruitjes alle dier huizen zacht lichtend kamergeheim.