Het oudt Huysken van Bethleem(1590)–Hendrik de Coster– Auteursrechtvrijmet vele schoone leyssenen, lofsanghen ende andere geestelyke liedekens verciert, ter eere van den nieuwen gheboren Coninck onsen Salichmaker Christus Jesus Vorige Volgende Een geestelijck Liedeken vande seuen woorden. Van liefde comt groot lijden, En dicwils swaren moet. Het minde een Maghet blijde Godts Soon en haer Kindt goet Sy minde hem seer sy had hem lief. Als sy hem sach storten sijn bloet Quam haer ouer groot ongerief Maria werdt met ancxt beuaen, Sy ginck eenen seer droeuen ganck Tot Iherusalem naer die poorte aen [pagina 147] [p. 147] Den moet die was haer cranck, Daer sach sy comen haers hertten lief, Gheladen met een Cruijs seer lanck Als een Moordadich dief. Met weenelijcken ooghen, Sy hem doen aene sach En seyde dit moet ick ghedoghen, Al ist my een droef ghelach, Dit is van my ghepropheteert, Dat mijn hert sou sonder gewach Doersnijden het bitter sweert Iesus sprack o Moeder Ick groet v Maghet fijn Dit Cruys is elcx behoeder Tis my een aengenaem pijn Die Adams sonde heeft verdint Voor hem soo wil ick ghecruyst sijn, Aldus heb ick den mensch bemindt Nv ben ick hier alleene, Ongetrooste Moeder bleuen. Ick sie hem aen met weene Den Sone Godts verheuen Niet lieghen can myns moeders hert Mocht my tçruys sijn ghemeene Ten dede my noch wee noch smert Iesus die sach noch comme Vrouwen, die hy sach aen Die hem volchden al omme En weenden menighen traen Hy riep, beweent niet d’lijden mijn Maer ouer dat ghy hebt misdaen En ouer al de Kinders dijn Maria sach haer sone Ter doot wel bereet staen [pagina 148] [p. 148] Sy sach sijn lichaem schoone Al aen dat cruyce staen O sondaers sprack sy, ghy en sult, Nv voort aen niet veroren gaen Want mijn soon betaelt nv v schult Hy riep aent Cruys verheuen Tot sijnen Vader voor noen Och willet hen vergheuen, Sy en weten niet wat sy doen Ontfermt v ouer smenschen schout Daer ick die doot om sterue coen Al aen des Cruycen hout. Die Enghelen waren verhuecht Al was die Moeder onuerblijdt Ende die Vader was in vreucht Om dat den mensch nv was beurijdt Die moordenaer riep ontfermelijck O Heer my toch ghedachtich sijt Als ghy sult commen in v rijck. Iesus hem seer verblijde Inden moordenaer ghepresen Die daer honck aen sijn sijde Hy vertroosten hem midts desen En hy sprack, vriendt sijt des wijs Ghy sult noch heden wesen Met my int Paradijs. Hy sprack tot sijn Moeder Aen tCruyce wel ghesint Ioannes is v behoeder Vrouwe siet hier v kindt. Siet te ouer mijn Moeder vry O Ioannes mijn broeder Van nv beuele ickse dy. Sijn leden begonnen te beuen [pagina 149] [p. 149] Men sach sijn hert nau slaen Die doot streedt teghen dleuen Thert begonste hem tontgaen Hy riep Help o Vader mijn Waerom verlaet ghy my nv saen In desen ellendighen schijn. Och alle creatueren O mensch die Godt oyt schiep Compt nv tot deser uren Hoort hoe sterck Christus riep Helpt beclaghen den grooten noot Daer hy nv inne claghet seer diep Voor v hanget naeckt en bloot Den hooghe Prince der Heeren Die riep oock by gheualle Door des stemme vermeeren My dorst v salicheyts alle Ende siet sijnen lieuen mont Met edick, myrrhe, en galle Werdt oock ghelaeft terstondt Die Ioden geckten en spotten Met Godts Sone ghebenedijt Alsmen doet met die sotten En deden hem aen groot spijt Sy riepen met een groot gedruys Wel ist dat ghy Godts sone sijt Comt af verlost v van het Cruys. Dooghen te breken begonden Hy riep wt ganscher cracht Vader daer ick om ben ghesonden Dat heb ick al volbracht Daer toe soo riep hy d’aldermeest O mijn Vader seer hooch gheacht V so beuele ick mijnen Geest. [pagina 150] [p. 150] Prince Iesus ghepresen Om dat ghy ons al hebt verlost Ghelouet soo moet ghy wesen Want t’heeft v bloet ghecost Wy willen v Cruys naer draghen Als ghy ons hebt begost om v eewich te behagen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij