|
| |
| |
| |
Hier nae volgen die xli, Leysenen vander Gheboorten ons Heeren Iesu Christi.
Van een suyuer Maghet wtuercoren,
Dat ons groote salicheyt is genesen,
Dat die Heere van hemelrijcke,
Woudt sijn gheboren op aertrijcke Kyrieleyson.
Doen sy alle ter hellen waeren
Die Iesum hadden ghedient
Abraham met der patriarchen scharen
En Moyses ons Heeren vrint
Doen sy laghen in des duyuels slot
Sprack doen ons lieue Heere Godt. Kyrie.
Enghel Gabriel compt tot my
Ende gaet daer ick v sal sinden
Te Nazareth dat seg ick dy
Daer suldy een reen Maghet vinden.
Ende segt haer dat ickse seer groet Kyrie.
Gabriel hadt dit vaste saen
Hy dede dat hem zijn Meester riedt
Des en wilde hy laten niet
Hy dede Maria soo wel verstaen
Dat sy den sone Godts soude ontfaen Kyrie.
Gabriel hiel sijn statien
En hy vant Mariam alleyn,
Hy seyde Godt gruete v vol gratien,
Met Gode moet ghy sijn ghemeyn,
Ghebenedijt sydy bouen allen wijf,
Suyuer ende reyn is v lijf. Kyrie.
Doen su den Enghel hoorde wt die locht.
Was sy verwaert ende docht,
| |
| |
Wat die bootschaop bedien mocht,
Die haer die Enghel brocht,
Want sy was Godt seer aenghenaem
Suyuer naer siele en lichaem Kyrie.
Die Enghel sprack en twijfelt niet,
Godt die Heere is bouen al,
Het moet al sijn dat hy ghebiet,
Wat oyt was oft wesen sal,
Hy maeckt door een woordekijn,
Vleesch ende bloet al sonder pijn Kyrie.
Die Enghel sprack, en sijt niet veruaert,
Dese weerde bootschap die breng ick v,
Die Goddelijcke cracht is in v verbaert,
In v sal Die heylighe Gheest nu,
Aldus suldy dat kint ontfaen,
Ende Maghet blijuen sonder waen. Kyrie.
Maria ghy sult den sone Gods baren,
Sonder wee oft sonder pijn,
Ende Maghet blijuen ghelooft die maren,
Iesus sal wesen den name fijn,
Hy sal die sondaren bekeeren,
Den wech ten hemelrijcke leeren. Kyrie.
Hy sal sijn Coninck ende Heer,
Dat sal dueren emmermeer,
Dies sy Godt ghebenedijt,
Dat ghy daer toe sijt vercoren.
Dat Godt van v wilt gheboren. Kyrie.
Maria sprack Godt ter eeren,
Heer Enghel heb ick v ghesien,
Siet hier die deerne des Heeren,
Naer uwen woorden moet my gheschien.
Met dien woorde sy dat Kint ontfinck,
Dat was ons allen een salich dinck. Kyrie.
| |
| |
Maria ick sal v doen verstaen,
Van uwer nichte Elizabeth,
Sy heeft in haren lichaem ontfaen,
Den ghenen die sterken sal Gods wet,
Het gaet der sester maenden an,
Dat hem Zacharias ghewan. Kyrie.
Maria ginck met vreuchden rijck,
Tot haerder nichten daer syse vant,
Sy groettense wel ootmoedelijck,
Elck dede den anderen vreucht bekant,
Tkint dat Elizabet droech,
Dat keerden hem om, ende het loech. Kyrie.
Elizabeth seyde hoe can dit ghesijn.
Dat die Moeder Godts mijns Heeren
Tot my compt die Maghet fijn,
Hoe mach ick Gode dancken ter eeren
Die vrucht daer ick me ben ghebonden
Bedrijft groote vreucht tot deser stonden. Kyrie.
Maria droech die weerde dracht
Neghen maenden alst wesen woude
Tot op den Heylighen Kers-nacht,
Dat Iesus gheboren wesen soude
Te Bethleem in eender schuren
Ten had want, venster, oft mueren. Kyrie.
Ioseph die was daer by alleyn,
Sonder wee en sonder pijn,
Van een Kindt dat weluarende was
Die daer aen twijfelt hy is sot Kyrie.
Daer mochtmen byder moeder sien
Tkint in arme doecken ghewonden
Voor eenen off, voor een eselkin
die daer voor die cribbe stonden
| |
| |
Loofden tkint van grooter waerden
dat ghecomen is op deser aerden. Kyrie.
Den asem van dese stomme beesten
dat was al die warmenisse meesten
die onse Heere daer ontfinck
Al daer hy lach tusschen twee dieren,
Anders en quam hy by geen vieren. Kyrie.
Op een luttel hoys sijn hooft lach.
En herde plaucken in die cribbe opt stroo
Soomen daer openlijck sach
Hy isser mede ghedeckt hy wilde alsoo
Die Heere is van Hemelrijcke
Een gheweldich Godt van aertrijcke. Kyrie.
Die Enghelen werden haest ghewaer
Alsoo saen alst Kint gheboren was
Songhen sy op mate en pas
Dat is inden Hemel loff ende eere
Pays verleen ons hier Godt die Heere. Kyrie.
d’Engelen seyden tot de Herderen Knapen
Herderkens groot en cleyn
Wy willen wachten uwe schapen
Loopt tot Bethleem ghemeyn
Wy brenghen die eerste bootschap, v
Dat Godt is gheboren nv Kyrie.
Daer suldy vinden een Kint gheboren,
Ende in doecxkens ghewonden,
By hem die Maghet wtuercoren,
Ende osse ende esel ten seluen stonden.
Die Herderkens werden gheloouich daer
Dat Iesus was gheboren voorwaer. Kyrie.
Die Herders liepen tot Bethleem waert
Ten huyse daer sy tkint vonden,
| |
| |
Van een Maghet van pijne bewaert,
Gheboren in doecxkens ghewonden,
Die herderkens vondent in een cribbe gheleyt,
Als hem die Enghel hadde gheseyt. Kyrie.
Doen ginck op een lichte sterre,
Dat noyt te voren was ghesien,
Drie Coninghen quamen van verre,
Sy wisten wel dat soude gheschien,
Dat gheboren was een Heer.
Die Heere soude blijuen immermeer. Kyrie.
Elck vanden Heeren raet namen,
Dat sy wilden varen soecken,
Onuersienlijck sy te gader quamen,
Alsoo wy vinden in die doecken,
Op dromedarien dat sy reden,
En offerde den Heere der vreden. Kyrie.
Die sterre ginck vaste voren,
Die Heeren reden nae wel seere,
In een stadt daer sy herberghe coren,
Daer Herodes in was Heere
Die sterre en saghen sy nerghens wel Kyrie.
Om Herodes gheselschap fel
Herodes boos vol ongenaden,
Dede vraghen haestelijcke,
Wat die Heeren al daer daden,
Alsoo verre wt haren rijcke,
Sy seyden Heere wildijt hooren
Daer is een ionck Kint gheboren Kyrie.
Was hy droeuich ende in vaer,
Hy dede vraghen al metter stondt
Waer dat Kindt gheboren waer:
Sy seyden te Bethleem Iude,
D’welck Herodes niet en verheuchde Kyrie.
| |
| |
Hy seyde wildy soecken varen
Haestelijck in veel steden,
Vindijt, wildijt my openbaren,
Dat Kindt wil ick oock aenbeden,
Dat dede hy dus de Heeren verstaen,
Hy meynden dat doot te slaen. Kyrie.
Sy seyden dat Kindt willen wy gaen soecken,
Dat al die werelt heeft ghebout,
Ons offerhande vintmen in boecken,
Dat is Myrre Wieroock ende gout,
Dat sullen wy hem te gifte gheuen,
Dat hy ons brengt int eewich leuen. Kyrie.
Met haesten ruymden sy die stadt,
Maer als sy quamen buytent hof,
Ende wilden vraghen naer den pat
Saghen sy die sterre claer
Die voor ginck en volchden naer Kyrie.
Als dis Sterre quam bouent huys.
Daer dat soete Kindt gheboren was,
Stont stil, als op een Kerck doet tçruys,
Sy waren blijde op dat pas,
Sy knielden neder al op die stadt,
Ende sy ontdeden haren schat. Kyrie.
Int huys quamen die Heeren rijck
dat Kint sadt op der Moeder schoot
Sy knielden ser ootmoedelijck
Ende offerden hem dat gout bloot
daer toe wieroock, ende mirre, siet
als ons die schriftuere bediet. Kyrie.
Oorlof nam elck Heere vercoren
Ende wilde tot Herodes waert,
Snachts quam haer eenen droom te voren
Soo dat achter bleef die vaert,
| |
| |
Eenen anderen wech sy daer namen
Daer zy tot haren Lande quamen. Kyrie.
Als Herodes vernam die maer
Dat die Heeren waren leden
By anderen weghen al openbaer
Tot haren Lande zijn zy ghereden
Verloren was al zijn toeuerlaet
Hy peysden om eenen valschen raet. Kyrie.
Hy gheboot allen die Ridders stout
Alle die ionghe Kinderen te vaen
Die onder twee Iaren waren oudt
Die dede hy al die doot ontfaen
Dus meynde hy dat Kindt te verdoen
Dat hem in Egipten was ontvloen. Kyrie.
d’Waer qualijck iemandt te maken vroet
Hoe veel der iongher Kinderen waren
Ontallijcke waren sy die storten haer bloet
Sy singhen daghelijcx den lof.
Daer bouen int Hemelsche hof. Kyrie.
Als die veertich daghen waren leden
Wilde Maria ter Kercken gaen
Na die Wet, na die zeden,
Dat soete Kindt nam zy saen
Ende Turtelduyuen een paer
Offerde zy inden Tempel daer. Kyrie.
Als Symeon dat Kindt ontfinck
Wilde hy ontslaghen wesen,
Ende voorseyde een waer dinck
Dat Maria in vele rouwich soude wesen,
Dat lijden ende den zwaren rouwe,
Die soude hebben onse Vrouwe. Kyrie.
Nv weest willecom Iesu Christ,
Weest willecom lieue Heere
| |
| |
Want ghy onser aqlder Heere bist.
Ghelooft so sijt ghy immermeere
In Hemelrijck eest also schoone,
Ende ouer al in haren throone, Kyrie.
Nv laet ons bidden tot allen daghen
Godt, ende die lieue Moeder sijn
Dat sy ons van allen plaghen
Behoeden in onser laetster pijn,
Ende ons naer dit corte leuen,
t’Schoon Hemelrijck wille gheuen. Kyrie.
|
|
Auteursrechtvrij