Het oudt Huysken van Bethleem
(1590)–Hendrik de Coster–
Auteursrechtvrijmet vele schoone leyssenen, lofsanghen ende andere geestelyke liedekens verciert, ter eere van den nieuwen gheboren Coninck onsen Salichmaker Christus Jesus
[pagina 1]
| |
Een Kindeken is ons gheboren,
In Bethleem,
Des hadde Herodes thoren,
Dat scheen aen hem.
Drie Coninghen wtuercoren
Quamen te Ierusalem
Sy vraechden waer hy was gheboren
Die Coninck der Ioden strem.
Wy saghen in Orienten die sterre fijn,
Wy comen hem aenbidden fijn
Dat kindekijn. Een Kindeken
Doen Herodes dat vernam
Dat t’kindt gheboren was,
Wert hy toornich ende gram
Ende ontsach hem das
Dat hy verliesen souwe
Sijn Rijck was groot
Te brenghen en met rouwe
Dat Kindeken ter doot. Een Kindeken.
Hy vraechden met haestichede
Waer dat Kint gheboren was
Te Bethleem in die stede
Soo was datmen daer las
Daer is hy gheboren die Heere groot
Verlosser inden noot
Vander eeuwigher doot.
Herodes sprack tot den Vroeden
Gaet henen ende soeckt dat Kindt
Met alsoo grooten hoeden
Tot dat ghy hem vindt
Bouen alle, Coninghen macht
Soo is hy fijn
Men seyt hy sal besitten met cracht,
Dat Rijcke mijn. Een Kindeken.
Als ghy dit Kint hebt vonden,
| |
[pagina 2]
| |
Soo keeret weder tot my
In alsoo corten stonden
Ende segt my waer dat zy
Ick soudet gaerne aenbeden
Dat cleyn Kindekijn
Die heeft soo zeer doorsneden
Dat herte mijn. Een Kindeken.
Maer als die Coninghen quamen
Buyten Ierusalem
Met vreuchden sy vernamen
Die Sterre staen voor hem
Al tot dat sy vonden dat Kindekijn
In doecken ghewonden fijn
Bijder Moeder zijn. Een Kindeken.
Drie Coninghen aenbaden
Dat Kint niet seer oudt
Sy offerden wel beraden
Myrre, wieroock ende gout
Dat deden zy daeromme
Dat haer scheen grooten noot
Sy laghent al omme, ende omme
Van hauen bloot. Een Kindeken.
Des nachts als zy slapen wouden,
Quam die Enghel Godts tot hem
Dat zy niet keeren en souden
Al ouer Ierusalem
Nae eenen anderen weghe
Soo sijn zy ghekeert
Tot in hun Rijck ter deghe
Alsmen ons leert. Een Kindeken.
Wy bidden nv en singhen
Dat Iesus is bekant
Dat hy ons wille brenghen
In sijns Vaders Landt
| |
[pagina 3]
| |
Daer hem die Enghelen eeren
Tot alder tijdt
Dat gonne ons Godt den Heere
ghebenedijt. Een Kindeken.
|
|