Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 149]

[Het wezen Gods?... o roerloos als graniet]

HET wezen Gods?... o roerloos als graniet
in werelds avonden van angst en vuur!
't Heeft alles van de stof en van haar duur
en van het heerlijk zwijgen van het Niet.

En 't Leven woelt, oneindig, uur aan uur,
in sterven en herworden, door 't gebied
van 't grondloos licht, vol vreugd en vol verdriet,
vóór het fataal geheim van Gods figuur -

Over ons hoofd rolt 't laaien van den tijd
en God noch 't Leven zal ter zijde ons staan
als de ijzge dood ons voor alle eeuwen scheidt...
Omhels me, kind; ontkleed u van al waan:
we hebben niets van God dan de eenzaamheid;
we hebben niets van 't Leven dan 't vergaan.