Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 76]

Parijsche avond (fragment)

DE zon was dood...
het kopergeel en anjelieren rood
ging weifelend heen
en liet alleen
het parelbleeke grijs
in 't avond-stil van het terust Parijs.
De Seine stroomde laag,
lei-kleurig lag de lucht er in
met even rimpeling.
Traag
ging de wind,
hij boog de boomentakken saam
en bracht een licht geluid ertusschen,
het dreunen van de zware autobussen
gaf aan de brug een vreemde siddering.