Kompleete dichtwerken. Deel 3
(1863)–Isaäc da Costa–
Auteursrechtvrij
[pagina 353]
| |
Ecce homo.Zie den Mensch! Des menschdoms zonden
Vlochten dezen Menschenzoon,
Onder smarten, slagen, wonden,
Een nooit meer aanschouwde kroon.
Doornen, uit den vloek geboren,
Prangen dat gezegend Hoofd,
Glorie, stralende uit wiens poren,
Al wat zon heet haast verdooft.
Zie die oogen, neêrgeslagen
Onder 's werelds hoongericht!
Smaadheên, koninklijk gedragen,
Oversluieren hun licht,
Oversluieren die blikken
Die door hart en nieren gaan,
Al wat schuld belijdt verkwikken,
Al wat hoog staat, nederslaan.
| |
[pagina 354]
| |
Zie die schouders, hier omhangen
Met de purpren spotkleedij,
Door 't triumfkleed eens vervangen
Van de Christusheerschappij;Ga naar voetnoot1
Als de rietstaf zal verandren
In een scepter, nooit veroud,
IJzer voor zijn tegenstandren,
Voor zijn lijdend volk, van goud!
Toen de hoonkreet zich ontlaadde
Uit der moordenaren mond,
Zie die lippen vol genade,
o! Zy zwegen op dien stond!
Straks ontspanden zy zich weder
In een gadeloos: ‘vergeef!’
Aarde! hoor het en zink neder!
Luister, Sion! en herleef!
Zie die handen! haast doorgraven
Haar de naaglen aan het kruis!
Eerlang regenen zy gaven
Uit het hemelsch Vaderhuis!
| |
[pagina 355]
| |
Eens van op de hemelwolken,
By bazuin en stemgeluid,
Breiden ze over alle volken
Vrede- en zegevol zich uit!
Zie den Mensch! den Afgedaalde
Van den Vader die Hem gaf!
Wien Onzondigheid omstraalde
Van de kribbe tot het graf.
Englenmachten, hemelkoren!
Geeft den Mensch, Gods eengeboren,
Onbeperkten lof en eer!
En gy, mensch door schuld verslagen!
Zie het Lam dat haar kwam dragen,
Zie den Mensch, uw God en Heer!
1852 |
|