Werken

Tvveede bedrijf. Eerste vvtkomst.

Gem. M. Men zeyt het leghe paert gaet inde Vetste Klaver
En dat het minste werckt dat eet de meeste haver,
Dat wordt ick wel ghewaer terwijl ick ben int werck
Tot Griet het Hoender-wijf bij Sinte Pieters Kerck.
Wat mest dat Wijf al goedts van Hoendren en Kapoenen?
Van Quartels, Duyven, en van Pauwen en Kalkoenen,
En noch meer goets dat voor Jan rap noch voor zijn Maet
Denck ick wel niet en is, maer voor de Luy van staet
En voor de rijckdom, en voor Juffers en Monseuren,
Een Wijf betaelden stracks voor twie maer van die leuren
Een moye Daelder, en 'kwed ickse wel alien
Als icker maer toe zat soud' schillen van den bien,
En vraghen noch na mier. Goe luy wat sel ick segghen?
De tijdt is kostelijck, die 't daer op aen wil legghen,
Maeckt sich in korten tijt eens Ridders goedt ontbruyck
Ist niet al even eens waer men mee vult den buyck,
Alst eetbaer eten is? hongher is te versaden
Met slechte noodruft, wellust met gheen overdaden.
Docht ick dat leckerny soo groot was van ghewelt
Dat sy den spaer 'ghen maeckt ruym-schuttel met haer ghelt,
Brabanders past het, maer gheen goonse Amsterdammers,
Elck klaecht van duert, dit maeckt de duere tijdt vol jammers,
Dat segh ick altemet teugen Griet, dan zeytse je bint maer een bloet en een suffer,
Eergisteren doen ick doende was aent Hoender-hock, quamer een Brabandtsche Juffer,

[p. 169]

Die weetse die vley te geven noch iens dat, tis te wonder hoeset weet te doen.
Juffertje zeyse wat selie nou hebben, een paer Duyfgens of een jong Capoen?
Ke ni-en Grietge sese hoe en hede gi-en Patrysen of Quackels voor ons lien,
Mey-ne Man is de Capuenders soe mue geten, hy en begeertse op de Tafel nie te ghesien,
Wil ick-je eens deur strijcken, docht ick, jou recht leckere vodd.
Doch 'kverbeetmen noch, maer ick swol ommen kop als een podd.
Immers Griet hadse niet, maer se haeldese strack tot haer macker.
Daer hadiet weer an Grietgen geftse men nie, en sey-nse nie lacker
Me denck s' al wae rieken, mit roockseze voor haer gat,
Doe borst ick wt, en ick zeyd die jou oock eens roock daar je op sat
Ick denck 't souwer ruycken, onghelijck Mosscheljaet:
Maer wattenen onbelefden Fiel sese soe. Jesu, wattenen kout tegen lien van staet,
En Griet begon as kacx mit een bedaertheyt op me te kyven,
Siet deuse raffelbeck seyse, hoe de vent, ie soudt ie werck doen en wat bedryven,
Wat hebje te staen luysteren, en gapen de luy de woorden uyt de mongt,
En se miendender niet ien, en so streecseme by gut deur as een hongt.
So knap had de Juffer haer hielen niet elicht, of se lachten over luyt
En se seyde hoe eerdich binje ooc, in hoe volmondich spreek'ien ding uyt,
Al kijf ick op jou sayde de meer, dat doe ic om de leus, of ick verloor mijn neringh
Hoorje dat wel, gae ieider maer me deur, en onthout dat voor een leeringh,
Je had daer de rechte Moer daert wel aen besteet is,
Ofse van grote dinghen spreeckt, en ofse costelijcke cleet is,
't Hetter niet te beduyen, ofse schoon als een Bruyt brompt,
Haer Man is maer een Makelaer, en aster al op uyt compt,
So het 's al 2. mael banckerot eweest, toch dats de benier,
Dat die Luy miest slempen en maken alle daeghs goet cier

[p. 170]

Sen hebben noch goet noch eer te verliezen, se leven sonder sorch
Se hardent so lang asse geloof hebben en asset connen krygen te borch,
Se lorsent, se florsent, 'tis een arch goet, daer wijt strijcken raken sy wel voort,
Maer wy blyvender weer wel as sy haer gat moeten vegen ande poort.
God segen ongs wat isser rechte voort op straet oock al gherommels
Van Enghelsche Gogelaers en daar compt de Lotery met trompetten en trommels,
Om mijn, en mijns gelijcken 't gelt te locken uit de beurs,
Maar 'twas beter datse ginghen en haeldent tot de rijcke Monseurs,
Diet so overvloedich hebben, en soo onnut alle daechs verteeren.
Och Heer! uyt de gemeene Man wat halen, die mach niet ontbeeren,
Sie daer Willem Jansz. Vet-schoe, die draecht de Lotery
En het een out Mannetgen, met een out Wijfgen ansen zy,
Se daer me sellen de Trommels en Trompetten beginnen
'k Moet oock eens luysteren watter met inleggen wel is te winnen.

Tvveede bedrijf. Tvveede vvtkomst.

Eersucht. Eyghen-baet. Ghemeene-man. Waerheydt.

Ghy grooten die na eer door veel inlegghens poocht,
Leght in soo veel als ghy, en meer als ghy vermoocht,
Aen dese wilt u rijcke giften nu besteden,
Ick sal niet laten dan, u miltheydt te verbreden.
Eygen B. Ghemeene Man die niet na eersuchts naem en staet,
Leght in om mynent wil, dat is om eyghen baet,
Slechs met een schellingh wint ghy vierthien hondert Gulden.
Gem. M. Dat klemt, ick was daer mee rijck en uyt al mijn schulden.
Vvaerhz. Beclachelijcke saeck. Laet u de wil van Godt
Veel meerder gelden als u eyghen zelfs ghenodt,
Begeerelijcke Mensch verstaet de saeck te deghen,
Laet eyghen baet u niet soo zottelijck beweghen,

[p. 171]

Verneemt daer eerst wel na wat dat dit spel beduydt.
Gem. M. Dat weet ick wel, wie sout mijn klaerder legghen uyt
Als dese heeft ghedaen? 'kverstae seer wel zijn segghen.
waerh. 'Gen doet. Ick wilt u noch te rechten wt gaen legghen,
Terwijl ghy vande saeck verstaet het alderminst.
Is dat u meening niet, u ghelt alleen om winst
Hier te besteden nae den aert van alle menschen,
Soo seer begeerlijck? dat 's oock u wil en wenschen,
En dat uw 't hoochste lot soud worden 'thuys ghebrocht?
Gem. M. 'Kleyden voorwaer niet in dat ick dat niet en docht.
waerh. 't Is wel een mis-verstant. Daer moet ghy niet op gissen
Want neffens uw, dat noch veel duysenden sal missen.
Gem. M. Seker 'tis goet dat ick dat van te voren weet.
'Khoor wel mijn ghelt was hier dan nieste wel besteet.
waerhz. Als ghy door eyghen baet alleen beweecht sout wesen,
Gheeft ghyt voor u niet wel, maer lijckwel, wel voor desen.
Dus vat mijn woorden wel en doet al dat ghy meucht.
So soeckt ghy salicheyt en doet den armen vreucht.
Wort toch tot weldoen niet door hoop van loon ghedreven,
Maer door de deucht, die raedt tot mildt en recklijck gheven.
Gem. M. Gheven? maer seght my toch hoe veel, waerom, ende wien?
Vvaerhz. 't Ovrich, om Godes wil, den armen ouden lien.
Gem. M. Ghy raet my wijselijck en nae mijn welbehaghen,
'Kond ick het doen 'kvoldeed u antwoort op mijn vraghen.
Dit was mijn eerste vraech. Gheven seyt my hoe veel?
't Bescheyden antwoort is u overighe deel.
Ick vraechden oock waerom, om niets onnut te spillen,
Ghy raedt my Christelijck, en seght om Godes willen.
Ten lesten seyd ick, sal ick gheven, seght aen wien?
Ghy wijst my salich tot den armen oude lien.
In alles deed 'k u raet, waert maer in mijn vermoghen.
waerhz. Dat is het, hebt ghy maer een Christelijck me-doghen.

[p. 172]

Gem. M. So doe'ck, ick ben om haer ellendicheyt bedroeft.
waerhz. Betoont dat, gheeft haer uws, dat ghy niet en behoeft,
Dat 's herten liefd en troost, dit 's met den mond beminnen.
Gem. M. Daeghlijcks moet ick mijn kost gaen met mijn handen winnen,
En wat ick win is tot behoeftich onderhout
Van wijf en kind'ren. Daer comt een Winter kout,
'K moet wt sien om de turf, en brant hout om te branden,
En daer benevens is de slach-tijt oock op handen,
Ick moet mijn huys voorsien dat daer niet sy ghebreck,
Van zoute visch, van gort, van erten, vleysch en speck.
Ick heb so veel te doen als mast en kiel mach lijen.
'Tis wonder, segh ick u, dat wy nog wat bedijen.
waerhz. 'k Gheloof al dat ghy seght, maer wilt ghy met ghedult
My hooren, ghy sult sien, dat dat comt by uw schult,
Niet by behoefticheyt, dien ghy de schult wilt gheven.
Hoort my dit is u' aert en quade ghewoont van leven,
Sondachs wanneer ghy most des Heeren Heylghe Woort
Aenhooren, gaet ghy met u Lag'noots uyt de Poort,
Ghy vaert en rijt te bier met Waghens en met Schuyten,
En hart het inden Kroech, tot op het leste sluyten!
Dan comt ghy droncken in, al reghel rollent aen,
En kruyst de straet, soo zeer is 't lichaem overlaen,
Door 't gulsighe gheguelp van half en volle kannen.
Gem. M. Wat soudmen doen? de booch staet altijt niet ghespannen:
waerhz. Dat 's waer, ick en misgun u oock gheheel gheen lust.
Wat is een ambachts man toch waerders als de rust,
Als hy zes daghen langh is afgheslooft van wercken?
Soeckt dan u lust de rust in Godes ware Kercken,
Daer in ghy met ghemack u heyl onkostelijck leert,
In plaets vant droncke lach, daer kost'lijck wordt verteert
Ghelt, en ghezontheyt beyt. Dat ghy dit kond bedencken,

[p. 173]

En doen, ghy zoudt u Siel, en Lichaem dus niet krencken,
Maer wesen tot u plicht steeds even frisch ghestelt,
En hebben nevens dat, de beurs voorsien van ghelt,
Daer nu de Sondach voort den Maendach maeckt onlustich.
De leden zijn vermoeyt, de zinnen zijn onrustich,
Men is van onghemack en zwelghen onghezont.
Armoet. Dan zoeckt men 'sanderdachs 'thayr van den selfden hont,
Ghelijck ghy spotswijs dat elkandere komt raden,
En stuwt malcander voort, in quaet en overdaden.
Ouderd. Noch zijnder andren zoo verslinghert op den dronck,
Dat ze die wijdt en zijd gaen zoecken ver van honck,
Daer 's en duyt beter koop aent biertge kennen raken!
D'een tijdt in Waterlandt en d'ander tot Iaep kaken,
De derde smockelt het en haelt het in ter sluyck,
En dat hiet zuynicheyt, dan 'tis een quaet ghebruyck,
Vry wat ghemeen, hoe wel men 't niet behoort te veelen.
waerhz. Dats waer, 'tis inder daedt des Heeren recht besteelen
Gheset op Lijf-tocht, als op 't slacht ghelt, bier en wijn.
Geeft Gode Godes, en gheeft oock den Heere 'tzijn,
Dat leert u Christus, als de Christenen wel weten,
Des ghy O Mensch, wilt ghy waerdich een Christen heten,
Bewijst dan dat ghy 't zijt, komt sijn gheboden na,
En doet uw Rechter (dats u aerdtsche Godt) gheen scha.
Ouderd. Noch isser onder haer een slach van droncken vellen
Die 't op de zuynicheyt, als kacx aen willen stellen,
Die voeghen haer by tijts tot zulck een waert in 't lach,
Daer ze bekent zijn, en pal sitten al den dach,
En die daer 'tmeeste zuypt heeft beste koop van allen,
Want die de leste comt is even diep vervallen,
Als d' aldereerste, in de schulde van de Waert,

[p. 174]

Sulcx dat de geulpaert meent dat hy vry wat bespaert
Als hy op kosten van veel andere weet te vullen,
Zijn holle diepe zack met menichte van pullen,
En als de Waert den man een vaen eyscht voor zijn kop,
Heeft hy een kinetgen voor zeker in zijn rop.
Want van een vaen vijf, ses, en wort hy niet beschoncken,
Heeft dan de Man zijn buyck niet goe koop volghedroncken?
Ick weet daer of, 'kwas me wel eertijts in dat gilt,
't Is niet te schatten wat Ghemeene Man verspilt.
waerhz. Ick hoor soo veel dat ick my uwes doens verwonder.
Gem. M. Menschen zijn allerley, sulck volck loopter onder.
Ouderd. Als ghy een kroon verteert, worter noch een versuymt.
waerhz. En hebt ghy dan nog niet? My dunckt ghy hebt de ruymt.
Gem. M. 't Ghebreck is grof en groot, ick wilt niet teghen spreken,
Elck heeft ghebreken, en ick heb oock mijn ghebreken.
Vvaerhz. 'k Verbly my dat ghy noch komt tot beken van schult.
De Rijckaert die daer blinckt van silver en vergult,
En deed' dat noyt, ick vind' by dees en zijns ghelijcken,
Veel beter schick van luy als by de trotse rijcken.
Terwijl ghy schuldich mensch uw' schulden noch belijdt,
Die meest bestaen in dronck en in versuym van tijt,
Zijt nuchteren en vroet, en wilt u daghen recken;
Let dan of u ghewin niet verder en sal strecken
Als 't schat der Rijcken en haer licht verkreghen erf,
Daer opze luyen, en 'tstreckt haer tot groot bederf.
Toch ghy, zijt ghy ghesint tot voort-aen dus te leven,
Soo moet ghy dies te meer den ouden Mannen gheven,
En dencken dese Luy bewarent ghelt voor my;
Want leef ick lang, ick mach toch 't Goods-huys niet voorby.
Ouderd. Dat is de waerheyt; want ick in mijn jonghe jaren
Nam me mijn tijdt niet waer, noch kon mijn ghelt bewaren.

[p. 175]

Daerom mijn vrient, was ick een bed'laer eer ick 't wist.
Soo sal 't oock u gaen ist dat ghy dees' tijdt vergist.
Armoet. Och vrient, siet voor u, wilt u sober nu gheneren;
Op dat ghy selfs wat hebt, oudt zijnde, te verteren.
Doet niet als ick deed' in mijn wulpsche jonghe jeucht,
Doe'ck anders niet en socht dan ydelheyt en vreucht.
k'En docht nae ouderdom, noch arremoede klachtig,
(Siet my vry an) dees ick nu beyde ben deelachtich.
Soud erghens wat te doen gheweest zijn sonder mijn?
Dat wasser ver af, 'tspel scheen niet volmaeckt te zijn.
Ken docht nae gheen verdriet, 'k was gans gaer onbekommert,
Had ick gheen gelt, ick brocht mijn kleeren in de Lommert,
Ick most de Sondach me vieren van s' morghens tot
Den nacht, na misbruycks wil, niet na de wil van Godt.
Dan God die plaechden my, en deed my wel haest swichten.
Danck sy den Luyden nu die my dit Goods-huys stichten,
Wilt me beweghen door der arremen ghekarm.
waerh. 't Quaetst' dat de mensch beleeft is oudt te zijn en arm,
Hoedt u dan voor die vloeck door een ghematicht leven.
Gem. M. Dat wil ick doen, en haer mijn overschot noch gheven;
Ick docht heel weynich dat ick noch wat over hadt,
En ghy ontsluyt my hier een rijck verborghen schat:
Dat's spaersaemheyt, en tijt aen arbeyt wel besteden,
Terwijl ick (danck sy God) heb mijn ghesonde leden.
Ouderd. Niet roudt my meer dan dat ick heb mijn tijt versloft,
Noyt wrocht ick volle weeck, ick noemden 'tleste schoft,
't Vervloeckte schoft, 'ken was tot wercken niet gheneghen:
En nu ick wil, komt het mijn outheyt ongheleghen.
waerhz. Merckt ghy nu de waerom 'tzijn Ouderdom misgaet?

[p. 176]

Gem. M. Jae'ck, in zijn jeucht deed hy quaedt met voorbedachten raet.
Ouderd. Och jae, dat deed ick, en soo doen noch soo veel wulpen,
Die'r laten voorstaen datze niet en zijn ghehulpen
Soo langze met de maets niet komen op de rul,
Of raken aen een Wijf sonder eenich belul,
Niet overlegghende, wat sullen wy beginnen,
Omt huysghesin de kost met eeren voor te winnen?
Het isser ver van daen, men denckt hoe kent oock quaer,
Als Huys-sitte Vaer hier komt nog een bedurven paer.
Armoet. Weet ick het niet dat zijt pleyn daer op aen gaen legghen?
Hoe dickwils heb ick haer dat selver hooren segghen,
En dat de aelmis is haers Ouders eyghen erf.
waerhz. Der Rijcken miltheyt is den quaden een bederf.
Ouderd. Alst doet, ze zijn altijt van sinnen even lustich:
Maer is men dan met kijndt, of wortmen sieck of suchtich
Dan spreeckt men 'tGasthuys an, daer loost men dan zijn pack;
Daer wort men dan voort luy, en went soo tot ghemack
Datmer nauw met ghewelt weer wt en is te scheuren.
Daer is wel een waerom, dit sien wy daer ghebeuren,
Dat, leyter 't Wijf, de Man heeft kost noch dranck ghebreck.
Wat dunckt u, warense niet wel puur-steken geck
Dat se gaen souden en een ander plaets in ruymen?
Ze zijnder wel, ze sellen 't huys niet veel versuymen.
'k Seg dat maer spots-wijs, want 'k weet dat God dat verbiet.
waerhz. Hy sondicht die den aelmis qualijcke geniet.
In alle Staten zijn misbruycken en ghebreken:
De onbeschaemde blijft in arremoe niet steken.
Gem. M. Dit is het segghen van den onbeschaemden mensch,
Ick heb hier inde stadt volcomelijck mijn wensch;
Soo lang ick leef en mach my niet met allen hinderen,
En sterf ick dan beroyt het Wees-huis voet mijn kinderen.

[p. 177]

Ick zorgh des Winters noch voor brandt noch onderhout,
Daer voor is het Cantoor der Huys-sitte ghebout.
En word ick sieck, ick ken seer licht int Gasthuys comen:
En leef ick lang 'k word int ouw' Mannen-huys ghenomen.
Dus heeft hy 't al wat hy zijn leven langh behoeft.
Ouderd. Noch waert hier inde stadt noch olicker gheboeft,
Die'r met de bedel-zack soo weten te gheneren
Datze daer leech op gaen, en niet doen dan ze teren,
En smeren alle daech, vant ghene sy met list
Velen ontrogg'len, want d'een op den aer niet gist.
Dus doenze, wantze gheen moy weer en kennen spelen,
Opt gheen dat 's Winters daechs de Huys-sitten hun delen,
Begheven sy hun oock in de Ghemeente Goods,
Die nae gheleghentheyt, en nae vereysch des noots
Een milde gifte geeft, om dat ze'r eerlijck souden
Daer met als Christenen soo sober onderhouden,
Ghelijckt hun kleyne staet in arremoede voecht.
Maer 'tolicke ghespuys (dat niet en is vernoecht,
En wilde dat-men 't al om harent wille spilden)
Voecht haer noch nevens dat in tweederleye gilden,
Daerze van trecken 'sweecks een ongherechtich deel,
't Zy dan hoedanich 'tis, hoe luttel of hoe veel.
Ze raken op den hoop door schoon en moy te praten
Int eene Vendel oft het aer van de soldaten.
Dan soeckt men meer, men seyt de Man het gansch gheen macht,
Hy is gansch onbequaem, ontslaet hem van de wacht.
Dus worden sy bevrijt van andere Burghers boeten,
En als ment Volck beziet, zijnt maer een hoope Knoeten,
Wt Eyderste van daen, en Burghers die te met
Voor vond'ling aen de Camper Steygher zijn gheset.
Die t'Amsterdam maer op een stroo-wis komen dryven,
Of die niet langher in haer Lant en mochten blyven,
En dat om de Schriftuer die daer staet aen de wandt.
waerhz. Nu oude Vader, nu dit is een mis-verstandt.

[p. 178]

Tis lijcke veel waer dat de Luyden zijn gheboren
Als ze maer deuchlijck zijn, en wel doen na behooren:
Den vromen vreemdelingh, al heeft hy goed noch Schat
Is beter dan een onvroom Burgher van de Stadt,
Al was hy schoon van rijck, en over oude struycken,
Men ziet niet op de mans, maer op des mans misbruycken,
Die grof en groot zijn bey, by rijck en by ghemeen,
En by den Armen is het misbruyck oock niet kleen.
Want al die dinghen die ghy my hier gaet vertellen
En doen gheen rijcke Luy, maer sobre ghesellen,
Ghelijck ick van u hoor en hier ter stede zie.
Ick vind het spreeck-woordt waer, dat ons dus zeydt dat die
Den Armen goedt sal doen, dienter ver af te wesen.
Dan de ghemeene man moet daerom nu niet vreesen:
En af-keer kryghen om sijn giften te besteen
Aen die, die'r brachten door reuck'loosheyt int gheween,
Gheeft het om Godes wil, en om u selver eerder
Gherustheyt aen te doen, de gift versterckt veel meerder
Den ghever, als se dien, dien men de gifte gheeft,
Het blijft by Gode, daer de weldaet eeuwich leeft
En die der t' zijnder tijdt belooningh voor zal gheven
En denckt, dat dien ghy 't gheeft, zo langh zal blyven leven,
Als d'eene steen zal op den anderen blyven staen
Ja so langh tot dat aerd', en Hemel sal vergaen,
Dat is, daer sal in eeuw gheen arremoe ghebreecken,
Ghelijck wy Christus selfs daer dus van hooren spreecken.
Mijn hebt ghy stadich niet, maer den arremen al'tijt.
Gem. M. 'k Voel lijcke wel in my, inwendich noch een strijdt
Tusschen de rechte liefd' die ghy my wel wout leeren,
En tusschen eyghen baet, die 'k niet ken van my keeren.
waerh. Ick loof u 't Hemel-rijck, en zalicheyt by Godt.
Eygen B. En ick beloof u weer het alderhoochste Lot:
Wat dunckt u, sal u dat niet wel soo wel vermaken?
Gem. M. Het staet my beyd' wel aen, kond' icker aen gheraecken.

[p. 179]

Maer weet ghy Waerheyt wat wel wesen sou mijn zin?
Maer hier te legghen in, om tytelijck ghewin,
En dat mijn ghelt by Godt een Aelmis mocht verstrecken.
waerhz. Terwijl ick u tot Deucht door liefd' niet ken verwecken,
Doet ghy 't noch beter soo, dan dat ghy 't ganschelijck laet,
Laet dan de Lotery u zijn een noodich quaet,
Leght in om winst, meer als door Christelijck eerbarmen,
't Sal daerom niet te min verstrecken aen den armen,
Gaet en beweecht oock door eerzucht den rijcken Man,
Dien ick ghesproken heb en niet beweghen kan!
Dan toch ick denck dat ghy hem zijt veel aenghenamer,
En leght ghy hier in, op de Rederijckers Kamer.

Rey van Maechden.

Singhende een Liedt teghen de Giericheyt.

De Giericheyt, ondanck

Gaen aldermeest in swanck,

En 'tzijn de grootste sonden;

Daer aen door Eyghen-baet,

De mensch godloos en quaet

Moetvvillich blijft ghebonden.

De Gierigert en doet

Niemant ter Vverelt goet,

Selfs moet hy 't zyne derven:

Vvant hy vvroet noch om meer,

En hy had zijn begeer,

Kond hy begeerte sterven.

Dan neen, hy vvort verleyt

Door de begeerlijckheyt;

In veel verscheyde sonden,

Als Nijt, en Dievery:

Eerloos bedroch, daer hy

Heel vol van vvort bevonden.

[p. 180]

In plaetse dat hy moet

Zijn noloos overvloet

Den armen mede delen,

Soeckt hy veel eerder noch

Door alderley bedroch

Zijn naesten te bestelen.

Hoe strijdt dat teghens Godt,

En teghens zijn ghebodt,

En 't Christelijck erbarmen?

Datmen van Rijckdoms lot

't Onnodich overschot,

Onthout den rechten armen?

Let of die mensche boos

Dan niet is goddeloos

Die 't hert soo gaet bedelven

In sond? en set zijn sin

Niet dan op vuyl ghevvin

En hout het voor zijn selven.

Van vvaer Gheloove sterck

Is milde Liefd het merck,

Dit hoortmen Christum spreken,

Dan is de vvrecke Nijdt,

Die soo daer teghen strijdt,

Van ongheloof een teken.

558. II de vley. - 't is wongder.
560. II sese zoe.
562. II jou rechte.
563. II ommen hooft.
571. II roffelbeck.
577. II deur, onthout.
581. II is makelaar.

586. II. daar wy 't strijcken.
595. II En het magere honger, en slordighe kommer aan zijn zy.
596. II Siet daar mee.
597. II Tvveede Toneel.
608. I Begeerelijck.

621. I veel duysent.
623. II dan hier.
630. II en wien.
631. II de ware arme lien.
639. II de ware arme lien.

643. II haar dan dat.
647. I en kint.
657. II dus is. - I n' aert.
659. II laag 'noots.
662. II en reghel-rollend'.
669. II u lust en rust.

679. II het woord Armoet ontbreekt.
681. II tot quaet.
692. II leert ons.
696. II Gem. M. - onder ons.
697. II suymicheyd.
698. I naert.

703. II gulpert.
707. II een kinnetjen.
708. II ses, wordt dat volck niet.
709. II Heeft bier-laars dan.
714. II Het woord Ouderd. ontbreekt. - Als ick een kroon verteer.
729. II den armen mensche.
732. II Kommer.

735. II sal 't u oock.
736. II Hongher.
738. II jonge wulpsche jeucht.
742. II zijn gheweest.
754. II Ick docht seer weynich.
758. II Kommer.
759. II Noy. - II Ick wrocht noyt.
760. II Vervloeckte schoft.
762. II Merckt ghy nu wel waarom 't de luyden dick misgaat?

763. II Ja ick, in haar jeucht doen sy 't quaat.
764. II Kommer.
765. II duncken.
771. II Het woord Hongher staat voor dezen regel.
772. II Het woord Armoet ontbreekt.
776. II Kommer.

799 II Hongher. - II al olicker.
802. II En teeren.
816. II moy en schoon.

829. II deuchdich.
846. II als dien.
847. II by God.
856. I die ghy wel.

872. II Dan doch.
874. II De Giericheyt.

904. II of de mensche.
916. I Boven dezen regel staan de woorden Meester Berent uyt.