vvaeren met dat droevich gherechte te nutten, en hebben vvij evenvvel niet raetsaem ghevonden by het Treurspel van Itijs te laten drucken. niet om soo vveynich oncosten min oft meer als vvy souden hebben moeten doen, veel min om u gunstighe Leser yet dat tot der sake of tot uvven vermaecke dient te onthouden. O neen, dat sy verre; maer alleenlijck om dat ons docht, dat de selve boertighe ende belacchelicke Cluyte geensins en behoorde een lidt te vvesen van soo ernstigen ende treurighen lichaem. 'T is nu soo, dat eenighe Lief hebbers der edeler ende hoochloflicker Rijm-konst met het coopen ende lesen des Treurspels niet vernoecht sijnde, sigh laten voorstaen ende gheklaecht hebben, dat vvy haer den vollen houvv (soo men seyt) niet ghegheven en hebben, ende niemant en hadden behoort dit kort tijt-verdrijf te misgunnen, om daer mede, gelijck men den hitsigen Wijn met het vvater doet, de al te groote droefheyt uyt de maeltijdt opgenomen eeniger vvyse te temperen. Wy en hebben dit hun versoeck noch konnen noch vvillen af-slaen, maer devvyle vvy dit Bancket niet opgheschaft en hebben op den juysten tijdt, het selve liever gehadt vvat te spade aen te rechten, dan nimmermeer. Eter vry soo veel af als u lust, vvant het vvordt u van herten ghegunt by uvve dienstvvillighe vrient
C. L. van der Plasse.’
De Ithys werd in 1643 opnieuw uitgegeven door Houthaeck (III), die den tekst van II liet herdrukken en slechts enkele kleine wijzigingen aanbracht.
Het ‘Tafel-spel’ is in II en III niet opgenomen.
Coster ontleende de stof voor zijn treurspel aan Ovidius' Metamorphoses (Lib. VI). Het slot van 't verhaal des Latijnschen dichters, die Tereus in een hop laat veranderen, diende natuurlijk gewijzigd te worden. In den Ithys doodt de ongelukkige vader zich zelf, als hij verneemt, dat hij zich met het lichaam van zijn eigen zoontje gevoed heeft.
Aan deze uitgave is de tekst van II ten grondslag gelegd.