Werken

[p. 77]

Den rymer tot de lezers.

De Boeckverkoopers om de nieugierigheyt der leesgierigher menschen met haer voordeel te voldoen, ziin zeer gauvv in 't opspeuren van schriften, dieze dencken dat aen den man zullen vvillen, schicken daar om al, vvat hares oordeels den Druck vvaerdich is, te bekomen, zonder aenzien of het de vvil des makers is of niet, die nochtans het meeste zegghen daar in behoordt te behouden, om dat niemant dan hem de mislaghen ghevveten vvorden. De eerst uyt-verkochte druck van dit miin Treur-spel ken ick niet, en dat voor al om het mom-aensicht daer mede het voor den dach komt: Voorts ziinder in menichte van falen die by miin schult niet toe en komen, menichte van reghelen daer uytghelaten, anderen nae den zin des Druckers verandert, een staart daar achter aan gelapt, die nochte miins is, nochte daar niet aan en schict. Dit hebbe ick alleen

[p. 78]

tot vvaarschouvvinghe van de lief-hebbers vvillen zeggen, op datze niet dat, dat inden Jare viifthien, maar tegenvvoordich voor C.L. vander Plassen gedruct is, voor het miine houden.

Vaert vvel.

S. Coster.

De Voorrede van I luidt aldus:
Den Drucker wenscht den goed-gonstigen Leser gheluck ende saligheyt.
De Heydensche Poëten, ende met name Ovidius, uyt wiens Boecken de grond ende 't inhoudt van dit tegenwoordigh Treurspel ghenomen is, en hebben niet alleen tot haer wit ghehadt (soo sommighe onverstandelijck meenen) hare Lesers door het ghenoechlijck verhael van so veelderley aerdige kluchten aen te locken ende te vermaken, maer voornemelijck oock te stichten, ende door 't voorstellen van de belooningen ende straffen op yemandts goede ende quade daden ghevolght, tot alle deughden aen te porren, ende van alle ondeughden af te schricken. Dit heeft wel ghesien de soetvloeyende ende sinrijcke dichter des Treurspels, ende daer om de fabuleuse gheschiedenisse van Tereus, Progne ende Philomela ghelyck als uyt-ghekipt, om sijnen niet min gheleerden als nutten ende vermakelycken styl te oeffenen, ende soo wel den Vertoonders als den aenschouwers des selven Spels de heylsame korrel onder de rouwe schorsse van dit Fabelken schuylende, voor te setten, ende met smake te doen her-kouwen. Even dat selve ooge-merck hebb' ick onder andere mede ghehadt, als ick eerstmael voor-nam V.L. dit loflyck werck door den Druck ghemeen te maken. VVant alsoo ick selve een van de aenschouwers gheweest hadde, ende my grootelijcx daer door gesticht, oock niet min verlustight vondt, so docht my, dat het gheensins en behoorde binnen de besondere mueren van een Kamer alleen daer 't ghespeelt was, of ten schoonsten ghenomen, binnen de enge palen van de ooren ende herten der ghene die 't ghespeelt ende ghehoort hadden, besloten te blyven, maer de alghemeyne locht in volkomene vryheyt te ghenieten, de Hollandsche ende meer andere Steden te doorwandelen, ende met alle leer-gierige verstanden gemeynsaemlijck te verkeeren, op dat een yeghelijck tot syner verbeteringe sodanigen vrucht ende vreucht daer uyt rapen mochte, als wy hem van gantscher herten wenschen.
Moghelijck sullen oock andere edele ende Vaderlands-lievende geesten hier door opgheweckt worden om de heerlijcke ende leerlicke rymen, die sy noch in hare Comptoiren verborghen houden, oft onvolmaeckt hebben laten liggen, voor den dagh te brengen ende te voltoyen. VVaer door dan onse Nederduytsche sprake so langs so meer sal verrijckt worden, ende in der daet doen blijcken 't ghene veel onervarene meenen dat sy nu maer heeft in den praet, namelijck datse noch in overvloedt, noch in cierlyckheyt, ende (dat het meeste van allen is) in kracht ende duydelijcke eyghenschap van woorden, gheene van alle de Talen des aerdrijcx en behoeft te wijcken. Hebben wy nu 't gheluck dat beyde dese pylen by ons uytgeschoten, het bestemde ende gewenschte wit mogen treffen, wy sullen naest Godt almachtich den opmerckenden Lezers ende soodanighe kloecke voorplanters van onse tale hooghlijck hebben te bedancken: so niet, ons te vreden houden, dat immers van twee schepen het eene ter rechter haven gheraeckt is, ende ghy goetgunstighe Lezer door onsen vlyt beyde ghesticht ende verlusticht zijt. Neemt ten minsten onse toegeneygtheyt om u te dienen in dancke, ende blijft den gever aller goeder gaven bevolen. In Amsterdam Anno 1615.
Uwe dienstwillighen
Cornelis Lodewijcsz. vander Plasse.
De Voorrede van III is gelijk aan die van II, behalve dat in de laatste, regels te lezen staat:
‘op datze niet dat, dat inden Jare vijfthien, maar in den Jare 1643 by D.C. Hout-haeck gedruckt is, voor het mijne houden.
Vaert wel.
S. Coster.