Verdichtsels(1861)–Jan Baptista de Corte– Auteursrechtvrij Vorige Volgende XLI. Het Geitje en de Wolf. Eene oude geit, die weiden ging, Had zorg van wel haer deur te sluiten, En zei aen haren voesterling: Myn kind, komt iemand hier van buiten, Zy wel op uwe hoed', En eer gy open doet, Moet gy hem hooren spreken. Indien hy zegt: Wolf dief; wolf dood! 'T is goed: er is alsdan geen nood. Maer zoo hy dat niet zegt, dan is 't een zeker teeken Dat hy een deugniet is die u bedriegen zal. Daermeê gaet moeder heên. Een wolf had by geval Dat lesken afgehoord, en hy bedankt zyn groote goden Voor de onverwachte kans die hem wordt aengeboden. [pagina 60] [p. 60] Zoohaest hy ziet dat moeder geit Vertrokken is, gaet hy, met veel voorzigtigheid, Tot aen de deur... Hy klopt, en zegt al bleeten: Wolf dief; wolf dood! Het geitje steekt zyn neusken door de spleten En zegt: Toon eens een witten poot! Een witte poot, gelyk elkeen kan weten, Is by den wolf de mode niet. Als onze kerel ziet Dat hy aldus is by den neus genomen, Zyn steert en ooren vallen neêr, En hy gaet weêr Gelyk hy was gekomen. Dit geitje was zeer fyn. Het moet de menschen leeren Dat men niet kan te zeer voorzigtig zyn Als men met boozen moet verkeeren. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij