Liederen

[p. 291]

Met eenen oude trouw ik niet.

De roze tiere in wintertijd,
De lelie siere 't sneeuwtapijt,
De zee verijze als beek en vliet -
Met eenen oude trouw ik niet!

Hij spreke nog zoo schoon en fijn,
Een oude zal mijn man nooit zijn;
Neen, wat een wonder ook geschied',
Met eenen oude trouw ik niet!

Zijn disch zij nog zoo rijk bedekt
Met al wat eet- en wellust wekt;
En wat zijn goud ook stralen schiet',
Met eenen oude trouw ik niet!

[p. 292]

 

De vetste kalvers, 't beste veld

 

Kan hij wel koopen met zijn geld;

 

Maar wat hij mij ook toone en bied',

 

Met eenen oude trouw ik niet!

 

 

 

Hij waggelt kuchend heen en weer,

 

Hij heeft noch haar noch tanden meer;

 

't is veel zoo hij nog hoort en ziet -

 

Met eenen oude trouw ik niet!

 

 

 

Hij spreke nog zoo schoon en fijn,

 

Een oude zal mijn man nooit zijn;

 

Neen, wat een wonder ook geschied',

 

Met eenen oude trouw ik niet!