Liederen

[p. 81]

Een is genoeg.

Kom, zei Pieter, 'k wil het wagen -

En hij trad bij Roosken in.

't meisje stond geheel verslagen;

Maar hij sprak zoo zoet van min! -

'k wil u wel gehoor verleenen,

Sprak ze, schijnbaar koud en koel:

Maar ik bied u geenen stoel,

Want ik heb er enkel eenen... -

Och, zei Pieter, en hij loeg:

Een voor beiden is genoeg!

Eer ze een woordje verder spraken

Langde hij uit zijne tesch,

Zeggend: Zie, dat zal u smaken!

Eene vriendelijke flesch. -

[p. 82]

 

Wijn? zoo vroeg ze: nu, 't is zeker,

 

Dat ge 't vrijen wel verstaat;

 

Echter weet ik geenen raad,

 

Want ik heb maar eenen beker... -

 

Och, zei Pieter, en hij loeg:

 

Een voor beiden is genoeg!

 

 

 

't wijntje loste beider tongen -

 

Maar het werd allengskens laat.

 

Roosken, bad opeens de jongen:

 

Jaag me nu toch niet op straat! -

 

Wat bestaat ge mij te zeggen,

 

Riep het meisje, gansch ontzet:

 

Ik heb maar een enkel bed,

 

En waar zou ik u dan leggen?... -

 

Och, zei Pieter, en hij loeg:

 

Een voor beiden is genoeg!