Liederen

[p. 48]

Aan Lize.

'k vroeg mijzelven menigmalen,

Hoe het komt, dat, om het meest,

Nu eens met, dan zonder geest,

Groote en kleine dichters smalen

In aandoenelijk accoord

Op 't geslacht, waar gij toe hoort.

't zou mij licht tot nut verstrekken,

Wist ik wat daaronder zit,

Kon ik eens het woord van dit

Eeuwig raadsel maar ontdekken!

Dan, ik heb niet meer gezocht,

Sinds ik u aanschouwen mocht.

Want ik weet nu, dat de zetten

Aller dichteren, grof en fijn,

Valsch en leugenachtig zijn;

En er zal mij niets beletten

Steeds te zeggen, dat de vrouw

Iets is - daar ik veel van hoû!