Talen in beweging

Constructie van Limburgse identiteit

Limburg is zo'n unieke casus om taal als bindmiddel voor de processen van regionale, sociale en etnische identificaties te onderzoeken omdat Limburg een meertalig krachtenveld is waar naast Nederlands en dialect ook Engels, Duits, Frans, Italiaans, Moluks/Maleis, Spaans, Arabisch, Turks, Servisch, Kroatisch, Bosnisch, Berber, Roemeens, Dari, Pools en Papiaments gesproken wordt.³⁷ Bovendien heeft het dialect een grote vitaliteit. Recent claimen ongeveer zo'n 900.000 mensen of 75% van de bevolking in Limburg een Limburgs dialect te spreken.³⁸

Bovendien is identificatie met Limburg pas vrij recent mogelijk en staan daartoe vele talige bronnen ter beschikking. De territoriale grenzen van de huidige provincie zijn ontstaan tussen 1815 en 1839.³⁹ Voor 1815 bestond de naam Limburg nog niet voor dit gebied en voor 1839 bestond de provincie Limburg nog niet in de huidige afbakening. Dit weerlegt haarscherp het idee dat zoiets als een Limburgse identiteit al vanaf oudsher bestaan heeft. In de negentiende eeuw identificeerde men zich bovendien niet met Limburg maar wel met eigen dorp of stad.⁴¹

37 Zie Extra (2004: 129)

38 Driessen (2006: 103), Extra (2004)

39 Orbons & Spronck (1966[2009]: 43)

41 Orbons & Spronck (1966[2009])