1. Oft schrift-matigh is ende Eerlijc, te gevoelen van Gode dat hy voor sich selve Eere soect in eeniger Menschen Eeuwige verdoemenisse. |
2. Of alle Adams nacomeli[n]gen door sijn eenighe zonde alleen te recht waerdigh sijn geworden der Eeuwiger verdoemenissen. |
3. Of Godt i[n]t Predestineren siet op des menschen doen ende laten dan niet. |
4. Of Godt door zijn eygen werck alleen sonder alle mede-werckinge der menschen desselvens een deelken eeuwelijc salight. |
5. Of Godes Predestinatie door syne verlatinge ende noodt-drang, ende niet heur zonden eerste oorsake syn van heur eeuwige verdoemenisse. |
6. Of de verwerpelingen buyten heur toe-doen alleen door Gods Predestinatie eeuwelijc verdoemt worden. |
7. Of God yemant verblint, verwerpt, ende verhardt onveroorsaect door desselvens quaetheyt. |
8. Van der verkoornen versekertheyt heurder verkiesinge. |
9. Of God selfs alles doet, niet uytgenomen, sonder oosake te syn vande zonde. |
10. Of Godt de zonde ende 'tquade niet toe en laet te geschieden, maer of hy't self doet. |
11. Van Adams schepping ende val, ende der selver beyde wysen. |
12. Van Gods openbare ende verborghen wille, ende of in God twee strydighe Willen zijn. |
13. Van de Lasteringhen Gods, volgende uyt deser luyden Leere ende grove ongeschictheden van der waen-geleerden Dool-hof ende Werrespraec teghen de H. Schrift, hem selven ende elc anderen. |