Van des menschen natuerlijcke vleesch wondersproock

Dat v. Capittel.
Noch van de goede Innerlijcke ende na Gode gheschapen Menschen.

Niet min licht mach hier uyt oock gemerct worden wat het zy na den nieuwen Mensche ofte Adam te leven: want meendy hier het platte tegendeel van alle 't ghene hier voor van den ouden Mensche te leven is gheseydt, ghy en sult aan 't rechte verstandt nyet seylen. Daar af leestmen aldus: Want die hy heeft ⁺ voorsien, die heeft hy oock ghepredestineert, dan sy den Beelde syns Soons ghelijckformigh souden worden. In dit Beelde des onsienlijcken Godes en sien wy niet anders dan ootmoedighe ⁺ Onderdanicheydt Godes, wijse Ghelatenheydt, Heylighe Liefde, vreedtsame Rechtvaardicheydt, goetdadighe Vriendelijckheyt, behulpsame Goedertierenheyt, ende die overvloeyende Borne van de oneyndtlijcke schatten aller Deuchden ende Godtsaligheydt. Hier inne, dats in Christo Iesu, en ghelder noch besnydenisse noch voorhuydt, maar die nieuwe ⁺ Creature.

Na dit levendighe ende ware evenbeelde ⁺ Godes gheschiede van daghe te daghe die vernieuwinghe Pauli in synen inwendighen Mensche, daar het leven Iesu gheopenbaart werde in synen sterflijcken lichame, al was't soo dat syn ⁺ uyterlijcke Mensche door vele uyterlijck lydens ende vervolghs af-nam.

+ Roma.8.29

+ Colos.1.13.

+ Galat.6.13

+ 2.Cor.4.16.

+ 2.Cor.4.11.

[fol. 146v]

Dit was oock het selve beelde, in welcx ghedaante ⁺ hy sich self metten Gheloovighen seyde verandert te werden van klaarheyt in klaarheyt als van den Gheest des Heeren.

Alsoo blijckt hier uyt dese heerlijcke ghetuyghenissen, datter zyn tweereley Innerlijcke Menschen, oock mede elcks aart ende Nature. Waar van d'een goet, d'ander quaat, d'een out, d'ander nyen: d'een Adam, d'ander Christus, ende d'een Gheest, maar d'ander Vleesch wert ghenaamt.

+ 2.Cor.2.13