Dat 4. Capittel.
Van viereleye aert van onvvetende menschen.
Int gene dat yemant niet en weet, machmē hem met so goede redene onwetende, als int gene hy weet, wetende noemen. Sodaniger onwetende luyden vintmen viereleye. Sommige daer van weten eenige dingen niet, sy wetē oock niet dat sy't niet en weten, nochte sy en wanen oock geensins dat sy't weten. Die tweede twijfelen. Die derde wanen dat sy't weten, hoe wel zij't niet en weten. Maer die vierde weten sekerlijc dat sy sulcx niet en weten. Na dien nu sommige onwetenheyt van selfs niet quaet, ende midtsdien oock onschuldig is: ende men daer tegen wederomme vint een quade ende schuldige Onwetenheyt: so wil ick van beyden, ende daer onder oock breeder van de viereleye voorsz. Onwetenheyt handelen.