Logo DBNL
Uut-roedinge van des verderfs plantinghe, dragende die verderffelijcke vrucht (1630)

Uut-roedinge van des verderfs plantinghe, dragende die verderffelijcke vrucht

(1630)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

XVI.+

Godt gebiedt ons sommige saken die wy niet en konnen doen, op dat wy verstaen souden wat wy van hem te begeeren hebben.
Antwoorde.

DAt seyt oock een mensch, maer God seyt dat niet. Immers Godt seyt het platte jegendeel. Waer, daer hy den Boetvaerdigen belooft heure herten te besnyden, +so dat sy hem sullen lief hebben uyt gantscher herten, ende uyt gantscher zielen (sulcke liefde eyscht Godt van ons) ende te maken dat wy syne Gheboden sullen onderhouden. Daer by wel uytdruckelijck seggende, dat ons sulck Gebodt niet te hoge, niet te verde, noch niet ondoenlijck is, maer dat het in ons mondt ende herte is, om dat te doene.

2 Wat willen nu de ghene die sodanich menschen-seggen invoeren, niet alleen sonder maer plat tegen het Godlijcke woordt: Dat

wy menschen, buyten, tegen, ja boven Godt self, sullen gelooven? Dat is te grof. Waer toe voeren sy sulc menschen-seggen doch anders inne? of duncket hen-luyden dat sy noch al wat schynen te seggen, als sy by ghebreck van't Godlijcke seggen, daer tegen voort komen met menschelijcke seggen?

3 Maer behalven sulcke onwijsheyt, so tonen sy de selve oock niet weynich in't voorthalen van spreucken, die sy self niet en verstaen. So gaet het henluyden met dese sproke Augustini selve by hen voortgehaelt. Want die hout dat Godt sulckx soude ghebieden, om dat wy souden verstaen wat wy van hem te begeeren hebben.

4 Wel aen, laet ons dit so (hoewel het anders is) hier nemen. God is self de wijsheyt. Die doet niet te vergeefs. Vergheefs waer dit verstaen, wat wy van Gode hebben te begeeren, ja oock het begeeren selve, als hy ons 'tbegeerde niet en wil geven. Is dit, so doet de Wijsheyt sulck gebodt vergeefs. Is dit niet, so wil hy't den begeerders geven. Wat hy wil, dat vermach hy. Ende wat hy wil ende mach dat doet hy. So geeft hy dan den begeerders om sijn geboden te mogen volbrengen sulck heur begeeren. Sy verkrygens dan sy vermogens dan oock. So doen sy't oock, ende houden Godes geboden na synen wille, ende zondigen niet. Siet daer, of dese luyden oock verstaen wat sy seggen, ende affirmeren. +Ende dit willen Leeraers en Doctoren des Wets wesen.

5 So en is dit voorsz. seggen Augustini in allen gevalle noch niet tegen, maer plat met de Leere vande mogelijcheyt van hier te mogen leven sonder meer te zondighen. Maer wat ick hier al uyten selven Augustino soude mogen voorthalen (so ick menschelijc bewijs behoefde by gebrec van Godlijcke, als neen) dat machmen sien in mijn Boecxken van desen handel, by my uytgegeven in druck, genaemt: Aentekeningen eeniger plaetsen van de onderhoudinge der geboden Godes.

6 Want daer in't beginsele uyt Augustini schriften selve oock aengetogen werden (behalven vele meer andere) dese syne eyghene woorden: Want Godt en heeft niet onmoghelijcx konnen gebieden, om dat hy rechtvaerdich is, &c. Ende noch: Daerom en gebiedt Godt geen onmogelijcke dingen, &c. Ende noch: Door dese ende meer andere ontallijcke getuygenissen [hy hadde schriftuere voortgehaelt] en mach ick niet vermoeden, dat God den mensche iet onmogelijcx geboden soude hebben. +

7 Heeft dan nae't segghen van Augustino selve Godt ons niet geboden eenige saken die wy niet en konnen doen, dat is, die ons onmoghelijck zijn om doen: hoe mach de selve Augustinus met waerheyt seggen, dat Godt sulckx geboden soude hebben, om dat wy verstaen souden, wat wy van hem hebben te begeeren? Want wat men niet en doet, dat en doet men oock niet erghens om. Die niet en gaet, die en gaet niet om hier of daer te komen. Dat's nu hier van genoech. Die meer begeert, mach 'tvoornoemde Boecxken sien.


Vorige Volgende