Schole der deughden

Cap. IV.

Of de mensch van selfs tot Christum mach comen.

A.

Al dat verstae ick wel, maer wildy hier by seggen dat de mensch van selfs sonder des Vaders trecken tot Christum mach comen?

B.

Gheensins, maer segghe dat Godt den willighen treckt, maer den onwillighen niet en dwinght, den hongherighen versadet, maer den satten ydel laet, den armen bidders gheeft, maer den waen-rijcken niet, ende den vlijtighen soeckers ende aenstaende aen-cloppers, maer niet den traegen slaepers ende onstadige mistrouwers doet vinden ende opent, dat zijn niet mijn maer des waerheydts woorden selve.

A.

Maer wat ist dat den menschen willigh maeckt, hongherigh maeckt, arm in haeren ooghen maeckt? wat doet hen soecken ende stadelijck aen-cloppen?

B.

Dat is nu al beantwoort, te weten: waere kennisse van haer quaedtheydt ende ellendigheydt: mitsgaeders van Godes goetheyt ende rijcke bermherigheyt.

A.

Hoe comt hy daer aen?

B.

Door hooren ende leeren

A.

Wien salmen hooren ende van wien leeren? vande predicanten ende de H. Schrift.

B.

Dat middel is niet te verachten waerlijck, want het baert eenighe kennisse der sonden ende der deughden: maer den vyantlijcken haete der sonden ende den hertelijcken liefde der deughden en moghen sy niet gheven, hoe wel sy daer al soo treffelijck als waerachtelijck ghetuygen, voorneemelijck de H. Schrift, daer moest een ander leermeester spreecken ende leeren.

A.

Wie?

B.

De gheende selve die vande Heere Christo op dese plaetse (daer af wy nu handelen) daer toe wert ghenoemt, naementlijck Godt selve: sy sullen (seydt de Heere uyt den Propheten) alle van Gode gheleert zijn.

A.

Leert ons Godt oock niet door't middel van de mondt sijnder predicanten ende oock door de H. Schrift.

B.

Jae eensdeels so nochtans dat sonder sijn zeghenen ende waoom alle planten ende natten vergeefs is, merckt desen onderscheyt hier, alle die uyter schrift of predicatiën hooren ende leeren en zijn niet van Gode gheleert: wederom en ontbeeren sy al t'samen dese Goddelijcke inspraecke ende leeringhe niet, die de H. Schrift ofte predicanten ontbeeren, hoe wel de selve een hoogh nut heys-saem ende voorderlijcke middel tot dese kennisse zijn, de predicanten tuygen, maer Godt leert, dat wast dat d'Apostel meynde, 'tis niet noodigh dat yemant leere, de salvinghe sal't u alles leeren, namentlijc de Geest Godes leert ende behoeft daerom gheen menschen tot leeraers te soecken, en hierom noemt sich de rechte Meester Christus self een Meester, niet willende dat sijn Jonghers sich meester souden laeten noemen, Matt. 23. 10. maer gheeftse den naeme van ghetuyghen, Act. 1. 8. Ende nae-demael de Heere terstont daer aen verclaerende welcke de gheene zijn die tot hem comen, alsoo seyt: alle die't vanden Vader ghehoort heeft ende gheleert, die comt tot mijn, dat is die zijn vanden Vader ghetrocken, daer by de Heere oock ontwijffelijck verclaert dat de Vader treckt door twee middelen als door zijn

[fol. 477r]

spreecken ende onderwijsen, soo duncket my goedt dat wy van elck bysonder wat handelen.

A.

Ick sal't gaerne hooren.