Recht ghebruyck ende misbruyck van tydlycke have

[p. t.o.19]

X V I I.
Rervm iniqva dispensatio et conservatio.

In praesenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat. 2. Corinth. 8, 14.

Quisque sonat Christum, factis quem denegat: omnis

Lingua Deo fidit, quem cor adesse negat.

Vita placet cumulantis opes, si splendida, vulgo:

At stolidum sapiens hunc ait esse Deus.

[p. 19]

X V I I.
Onbehoorlyck wtgheef en bewaren.

Elx wóórden zyn Christelick, elx daad met Christo spót,
De tong betrout Góde, t'hert zeyt daer en is gheen Gód.
In hóógh teeren, en veel opleggen, swerelds prijs // leyd;
Maar Gódes wysheyd vervloeckt deze dwaze werlds wysheyd.

DEes werld wyze door misbruyckt zyn ryckdom doorlyck
Int uytgeven ende int bewaren onbehoorlyck.
S'vleesch wellust met landzede doen hem te veel behoeven,
En te veel verteren tót veel armens bedroeven:
Wederom doet hem zyn Heydens Gód mistrouwen,
Den naasten verzuymen, en t'gheld te veel behouwen,
Maar zegdy, t'gheld is myn, magh ick t'myn niet verteeren,
Ick ben vraat nóch dronckaart, ick leef van t'myn met eeren,
En bewaar t'overschót tót nut van myn kinderen,
Wien magh myn bewaren oft uytghift dan hinderen?
T'gheld hoort u niet maar Gód, ghy bewaart des Heeren pond,
Teert na nódruft, niet na dyn wellustighe mond:
Zó mooghdy vanden kóst nóch ryckelyck deelen,
Góóds inmaanders, d'armen, dit is Góóds bevelen.
Ziedy deze in nóód, voerse met u sparen,
Mooghdy u overschót óóck nóch beter bewaren.
Wat ghy den minsten gheeft aan kleet, spys ofte dranck,
Des danckt u Christus zelfs als van zyn eyghen ontfanck.
Als ghy Góóds pond verdoet in u aardsche wellust,
Óf zórghvuldigh opsluyt tót u mistrouwens rust:
U maagh en kist vult, maar leegh laatst u naastens buyck,
Is t'uytgheef en opleg dan gheen Gódlóós misbruyck.