Lied-boeck

xxiiij.

WIl iemand andren zynen droom vertellen,

Die hem plagh te quellen,
Hy moet eerst wacker zyn,
Maar die noch draghen Venus kap niet bellen
En konnen niet vertellen,
Der liefden zotheyds pyn:
Die de juecht met schanden,
Verblint door schoon aanschijn,
Bevryt van haren handen:
Raad ick die eel verstanden,
Dat zy Venus banden
Ontvlien als quaad venyn.

Hem zelven zal hy haast in onrust vinden,

Door lusten heel verblinden:
Die thert aan Vroukens leyt,
Want zy het zeyl stellen na alle winden:
Al die oyt zeer beminden,
Bekennen dees waarheyd:

[fol. C8r]

 

Haar vruechd is haast vervloghen,

 

Het trueren lanckzaam scheyt.

 

Venus schijnt schoon voor ooghen,

 

Haar waarheyd steeckt vol loghen:

 

Zy heefter veel bedroghen,

 

In droefheyds net ghebreyt.

 

 

 

De liefde is een bitter Goddinne,

 

Komt haast in Ionkheyds zinne:

 

Daar zy verlang uyt ghaat,

 

Met listen schiet zy snellick als een spinne,

 

tVenyn van zoete minne:

 

Int hert door schoon ghelaat:

 

Betovert die ghedachten,

 

Verdrijft der zinnen raad.

 

Die haren dienst verpachten,

 

Op Hel noch Hemel achten,

 

Haar leven is vol klachten:

 

In zotheyd willens quaad.

 

 

 

Ryckdom end ere doet de liefd begheven,

 

Alleen om te aankleven,

 

Eens Vroukens hert onvast:

 

Mint zy dan mede, licht komt zy tot sneven,

 

Al was zy eerst verheven,

 

Zy wert een onwaart ghast:

 

Machmens oock niet verwerven,

 

Zoot dwaze luste past,

 

Zo moetmen lief dan derven,

 

Druck komt het hert doorkerven,

 

Zulck leven is een sterven:

 

Daar druck verdrietigh wast.

 

 

[fol. C8v]

 

Zonne noch Maan moghen doghen verklaren

 

Die met vrou Venus gharen,

 

Bewonden zyn verblent,

 

Als zy haar liefken willen laten varen,

 

Zietmenze veel tyds paren,

 

By lief daart harte went:

 

Haar lief willen zy schouwen,

 

En lopen daar omtrent:

 

Haar scheyden is vol trouwen,

 

Tverlaten doet aanhouwen,

 

Haar blyschap steeckt met rouwen,

 

Den steert als een Serpent.

 

 

 

Schout prins de minne, wilt ghoe raad aanhoren:

 

Zyt ghy niet dooff van oren,

 

In Venus net verwert,

 

Het kussen van liefs mondeken verkoren,

 

En wilt niet meer na sporen,

 

Vliet haar ghezicht, expert

 

Om tharte te doorwonden,

 

Met dootelicke smart:

 

Vlucht ghy zulx tallen stonden,

 

Venus band werd ontbonden,

 

En ghy vrolick bevonden,

 

Een vry verkorenhart.