Apostelen self door zijnen gheest beloofde te leeren. Bekendy dit soo suldy oock moeten bekennen dat David Ioris geest geen ware geest, veel min Christi gheest is, ende noch minder dat zijn gheest meerder soude zijn dan Christi gheest: maer dat hy een dool-gheest in sulck zijn schrijven ghevolght heeft. Die toont sich sulcx te wesen oock blijckelijck daer inne, dat hy nerghens (dat ick heb ghelesen) zijne leerlinghen aenwijst tot het Euangelium, dat ons Christi leven, 'twelck den wegh tot Gode is, voor ooghen stelt ende te vol-ghen beveelt: dat oock de waerheyt is, die ons bevolen wort te ghelooven, om door des selfs ghetuyghenisse voorder te gheraken tot de levent-maeckende kennisse Godes ende Christi, de welcke het eeuwighe leven is: neen: sulcx leese ick by hem nerghens: maer doorgaens dat hy Christi wegh, waerheydt ende leven, als stuck-werck aen d'een zijde schrijft ende opentlijck wijst op zijn Won-derboeck ende andere zijne schriften, die doorgaens Christi ampt ende gheest kleyn, ende zijn ampt ende gheest wonder groot maecken.
Dit sullen met handen moghen tasten die dit mijn gheschrift daer van handelende son-der voor-deel lesen. Wat is van Christo de menschen af te leyden tot sich selve, so dat niet en is? vanden wegh totten onwegh? vande waerheydt totte looghen? van Gode tot een mensche? ende ick sulcx wetende, oock middel hebbende om dat klaerlijck, waerlijck ende krachtelijc aen te wijsen tot waerschou-winghe mijnes naesten, soude een lief-hebber van Christi eere ende mijnens naestens heyl moghen blijven, als ick sulcx stilswijghende liet onghemerckt? dat feylt in mijn oordeel soo veel, dat ick recht sonde moeten gheven, allen den ghenen, die my een Christ-verrader argher dan Iudas scholden, indien ick daer toe sweghe. Die eenen in't water ghestooten zijnde van een ander, niet en helpt uytlldrinckens noodt, soo hy des macht heeft: en is niet min schuldigh aen des verdronckens doodt, dan die hem self int water heeft ghe-stooten.
G.B. V segghen schijnt wat, maer wie heeft u gheleert sulcx in druck uyt te gheven sonder Davids Iongheren daer eerst af aen te spreken, ende heur te hooren of sy heurs Heeren leere konden verantwoorden? D.C. 'tIs al gheschiet door montbootschap, oock door mijn eyghen handt, met aenbiedinge, soo sy my konden vroetmaken dat Davidts leer recht zy, of soo van mijn schrift meer schade dan baet te verwachten sy, dat ick 'tselve voor heure ooghen sal verbranden. G.B. Kreeghdy eenigh antwoorde? D.C. Ia met brief, maer onvrundelijck ende niet fijn, oock van anderen door boot-schap, met begheerte dat ick mijn schrijvens oorsake aen eenighe soude willen schrijven voort uyt gheven, sy hoopten men soude my met schrijven vernoeghen.
G.B. Bewillighde ghy dat?
D.C. Neen. Het schrijven onder den duym was mijn bejaertheydt ongheleghen. Maer bewillighde heur by my komende na heur believen langh ghenoegh heur te hooren spreken ende af te staen, soo zijt my behoorlijck te zijn konden vroedt maken, ende stelde daer toe eenen tijdt van soo langhe met het doen drucken te beyden.
G.B. Quam yemant by u.
D.C. Neen den tijdt is overstreken, mijn beloften hebbe ick volbracht. Nu dencke ick mijn behooren te volbrenghen in't waerschouwen aen mijn naesten ende int voorstaen van mijns Heeren eere.
G.B. Wacht dat u sulcx mede niet en geschiede.
D.C. Wat.
G.B. Dat anderen na u doot oock niet te schanden en maken uwe schriften. Want dan mooghdyse niet meer verantwoorden, ende uwe jongheren en sullens moghelijck mede niet vermoghen.
D.C. Dit laetst is waer, want ick hebber niet een, oock gheef ick mijne schriften heur selfs swaert mede om heur self met te verweren, ick meen de waerheydt. So dat sy gheen ander voorvechter en behoeven.
G.B. Souden uwe schriften dan alleen in allen de waerheydt seggen?
D.C. Dat en segghe ick niet, want ick hebbe eertijdts ghedoolt, daer ick meynde waerheyt te seggen, dat magh ergens buyten mijn weten noch gheschiedt zijn, daer voor waerschouwe ick den leesers oock midtsde-sen self, want mijn schriften zijn geen Euangelie. Och of dat alleen recht ghelesen worde. Dat is alleen de suyvere ende Hemelsche borne. Alder menschelijcker schriften sluypt wat onreyne modders (waert noch niet wat venijns) inne. Maer als na mijn overlijden yemant mijne schriften met waerheyt er-gens inne logenstraffen sal (dat mach vallen) die sal my (die sulcx wensche) liefde waer-heydt eere ende den menschen heylsamen dienste doen, maer stoot daer yemant tegen daer ick waerheyt hebbe gheschreven, die sal self in schanden vallen, want de waerheydt staet vast. G.B. Maer wat doet D.I. name in u boeck? schrijft hy doolinghen: mocht ghy die niet ghelijcke wel voor sulckx aenwijsen, al en noemdy zijnen name niet?
D.C. Dat mocht ick ghelijcke wel, maer niet ghelijcke vruchtbaerlijck doen.
G.B. Meest elck hout anders.
D.C. Meest elcx seggen en acht ic niet, alst sonder reden is, laet hooren meest elcx redene.
G.B, Het schrijven tegen yemant by an-men doet u boecken min lesen, want elcx is des twist-schrijvens moede, ende het maeckt u selfs hatelijcke vyanden, die vruchten en begeerdy selve niet.
D.C. Die de waerheydt self weet, en behoeft mijn schrijven niet, diese vast meynt te weten, en leest mijn schriften teghen zijnen waen houdende oock niet. Soo doen mede niet, die gheen waerheydt weten, wa-nen te weten, noch begheren te weten.
Maer wie weet dat hy de waerheyt niet en heeft, ende hem noodigh om weten verstaen-de die begheert teweten: sal die liever soecken daer hy beyde partyen hoort spreken, dan daer een alleen kalt al dat hem lust, sonder te hooren dat hem niet en lust. Noemt ghy die twist-boecken, anderen hetent waer-heydt ondersoecken. Gheen goedt rechter sal oordeelen op't ghehoor van een par-ty: Soo sal mede gheen omsichtigh
Auteursrechtvrij