Phantazy
(1837)–Hendrik Conscience–
Auteursrechtvrij
[pagina 181]
| |
[pagina 182]
| |
Of plaetst een phantastische Sylph
De kleur op uw palet?
En stuert hy 't luimige penseel,
Niet op 't bekoorlyke paneel,
Dat ons zoo zeer ontzet?
Gy heft den steen der graven op,
Waer 't stof der vadren rust;
En toont ons, kindren, nog hun' aerd,
Hun' helm, hun wambuis of hun zwaerd,
In tooverenden lust.
Gy schildert ons de zonnestrael,
Die schynend speelt en blinkt
Op 't dak van een' Gotischen bouw;
Terwyl zyn voet, met floers en rouw,
In duistre kolken zinkt.
Of d'hooge en gryze toren spits
Gewrochten in arduin,
Die als een reus ten hemel gaet,
En met een' pluim te pronken staet
Van wolken zwart en bruin.
Of wel een meisje zacht en teêr
Dat ginds van honger sterft;
Of 't kerkhof waer een kindje gryst,
En met zyn' hand ten grave wyst,
Waer 's vaders lyk bederft.
| |
[pagina 183]
| |
Of ook een' ridder op zyn ros
Die driftig draeft, en fel
Zich spoed, om ook met schild en speer,
Zyn vorst te brengen roem en eer
Uit 't manlyk ridderspel.
Of 't slagveld, waer des vyands bloed
Der Belgen grond besmeurt.
Waer zwarte raven azen gaen
Op lyken die alreeds vergaen,
Door wolf en gier verscheurd.
Of Faust, die in het zwarte woud
Zyn' ziel den duivel geeft,
En in het vuer dat kraekt en glanst
Met nare spooken juichend danst,
Dat d'aerde zucht en beeft.
Na Rembrandt kwam toch nooit zulk een
Als gy, die speelt met licht,
Met duister bruin, met zwart en vael.
Uw beeldingskracht kent toch geen pael -
Waer heen zy zich ook richt.
Ja, alles wat gy maelt of schetst
Is schoon en onbekend,
Als of een engel by u woond',
En u de kunstgeheimen toond',
Die me in den hemel kent.
|
|