Phantazy(1837)–Hendrik Conscience– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 62] [p. 62] Een meisje in 1570. Ballade. Aen Karel Wappers. Ghy weet ô mynen God waerachtig! Dat ick ontvloden ben met sinnen voordachtig; Maer my te beschermen ben ick niet machtig. Helena de verduldige. Een meisje stond op Schelde's strand, In bittre smart verzonken. Twee tranen lekten op haer hand, En rolden neder in het zand - En blonken. [pagina 63] [p. 63] Zy boog zich dan wanhopig neêr, Met d'oogen op de baren; Zy reikte d'armen tot den Heer En schreide: ‘wil my voor dit zeer Bewaren. ‘Ik heb een Spaenjaerds oog behaegd; Die min is my een lyden. Verhoor een meisje dat u klaegt! - En geef my krachten om als maegd Te stryden. ‘Hy biedt my tempels, fraei gebouwd En praelkleedy met hoopen. Nog liever sterf ik ongetrouwd. Neen 'k wil myn' bloem, voor eer noch goud Verkoopen! ‘Een Belg alléén, met Belgen aerd, Kon my door min bekoren; Maer nu licht hy verbleekt in d'aerd! - En voor my, zyner liefde waerd, Verloren. ‘Een Spaenjaerd heeft hem neêrgeveld, Door minnenyd ontsteken; Niet op het eerlyk wapenveld, Maer heeft hem 't hart, met valsch geweld, Doorsteken. [pagina 64] [p. 64] O God! - gy die myn' rouw verstaet! ‘Ik bid u wil my hooren, ‘Want zoo gy m'in dees uer verlaet - ‘Zal ik my, zoo de kracht m'ontgaet, ‘Versmooren!’ Het kille zand ontfing de meid. Zy viel zoo machtloos neder! Dáér lag zy, tot den dood bereid Zieltogend, bleek en onbeschreid En teder. Z'ontwaekte met een nare klacht In Spaenjaerds bloedige armen - En hy - hy had ze reeds verkracht. Eer haer een nieuwe levens macht Kon warmen. Zy trok het scherpgewette stael Uit Spaenjaerds gulde scheede - En 't bloed ontvloog hem als een' strael Wacht! riep zy, - eer den dood u hael 'K ga mede! Zy sprong met rookend bloed bespat In Schelde's blaeuwe golven. Het water werd van weemoed glad. - Zy bleef voor eeuwig onder 't nat Bedolven. Vorige Volgende