De leeuw van Vlaenderen
(1838)–Hendrik Conscience– Auteursrechtvrij
[pagina π3]
| |
[pagina π7]
| |
[pagina π8]
| |
met vryere stappen in de letterbaen mag voortgaen behaeg ik my in het herdenken aen wie ik dit verschuldigd ben; - wie my, nog ongekend, aenmoedigde en my een deel zyns vernufts indrukte, onder wiens blik, onder wiens stem ik myne ziel in kunstdorst en in vaderlandliefde voelde ontsteken, wie voor myn welzyn als voor dit eens broeders zich bekommerde en my, in het verdriet, in de stonden van bittere onttoovering, een vriend en een weldoener was. - Die naem zoo heilig voor my, die naem is de uwe, ô Gustaf! Ik kon U voor zoo veel goedheid niets dan dankbaerheid en liefde terugkeeren, niets dan bewondering voor uw edel hart. - Ook, wie zal zeggen wat ik geleden heb, wat verontweerdiging my getroffen heeft wanneer ik U, mynen weldoener, aen de schichten des nyds en der lasteraers zag blootgesteld, wanneer ik zag dat zy, uwe kunst niet durvende raken, dit hart en die inborst wilde te na spreken. - Uwe vyanden hebben zich zelven eene vlek, een kenmerk an lasteraer op het voorhoofd gedrukt, en de schande nogmaels ontvluchtende zyn zy weder in het duister gedoken. - Vergeef hun, Gustaf, zy kennen U niet. | |
[pagina π9]
| |
Gedenk, met medelyden voor hen, dat indien gy geboren waert om groot onder uwe tydgenoten, en Kunsttolk te zyn, zy tot kunstadders geschapen waren; en daer by, - is het niet in de vergelyking uwer schitterende gewrochten met de hunnen, zoo gering, dat zy hunne nietigheid zien? - En moeten zy U dan niet haten omdat uw vernuft zoo zwaer op hen weegt? Ho ja, dit is de gang der wereld: - de slangen woonen in aenzienlyker getal aen den voet der reuzeneiken. - Laet ze begaen, Gustaf, uw naem zal ondanks dit gif, met die van Rubens en van Vandyck, leven; en indien er één blad van myn boek tot de nakomelingen moet overgaen zal het gewis dit zyn waer op uw naem geprent staet.
Antwerpen, den 18 December 1838.
Hendrik Conscience. |
|