Punt- en kleine mengeldichten

XXXVIII.

Een heer van zéker dorp vroeg aen den pagter Kwist

Of hy hem niet te zeggen wist

[p. 193]

 

Waerom die ézels daer zoo lang van ooren waren?

 

‘Dat wéet ik niet, zei Kwist? ik heb nooit gestudéerd:

 

Gy zelf kont my dat best verklaren,

 

Gy zyt verstandig en geleerd:

 

Het schóolgaen kwam my nimmer krenken;

 

Maer aen den ploeg in 't veld heb ik myn best gedaen.

 

Uw vraeg is mooi nogtans en staet my wonder aen,

 

'k Zal nooit een ézel zien voortaen,

 

Mynheer den graef, of ik zal teffens op u denken.’