Punt- en kleine mengeldichten

XXXIV.

Een pater prédikte te Loon

Met zoo bewégelyken toon,

Van 't laetsten óordeel en Gods tooren,

En van de vreugd der uit-verkoren,

Dat hy en jong en oud tot luid geween bewóog.
Een boer alleen bléef koel, geen traen kwam in zyne oog.
Een man die by hem stond vroeg hem: wel, dikke Joren,
Hoe kont gy dit sermoon dus ongeroerd aenhooren,
Terwyl een iedereen zoo weent, gelyk gy ziet?
Ho! antwóordt hy, ik ben van dées parochie niet.