Punt- en kleine mengeldichten

XXXIII.

Een dame in zy' gekleed, met goud en diamanten,

Kwam, 't hoofd omhoog, met fiere schrée'n

In een parochiekerk getrée'n.

Zy vond die op-gevuld met volk van alle kanten,

('t Was op een paeschdag, zoo ik méen)

Zy moest by ruig en arm digt by den ingang blyven,

En wat zy dringt, en wat zy mort,

En wat zy stoot, en wat zy knort,

Zy kan niet dieper in, men lacht met al haer kyven.
Toen riep zy overluid: ik wéet waeragtig niet
Waerom men aen dat vuil gepeupel niet verbiedt,

Ons hier te stooten en te plagen?

Men moest die lui' de straet op jagen.’

- Mevrouw, zei iemand haer, wy zyn hier all' gelyk;
Hier héeft geen adel plaets; het huis van God staet open

Vóor groot en klein, vóor arm en ryk:

[p. 191]

 

Men moet den ingang hier niet koopen,

 

Gelyk in de opera: God ziet geen rykdom aen:

 

Zyn wy zyn kinders niet die vóor zyne oog hier staen?