Punt- en kleine mengeldichten

XXX.

Een dikke en wel doorvoede gast

(Het was een munsterheer) lag met het pootjen vast.
Die kwael, gy wéet, plaegt meest de luyaerds en de ryken.

‘Jan, wéet gy niet wat uer het is?

Vroeg hy aen zéker knegt, het is al laet gewis;

Ga op de zon benée'n eens kyken.’

Jan loopt er gauw naer toe; hy brengt den wyzer mé':
‘Daer, heer, bezie het zelf; ik ken noch a noch b.