Punt- en kleine mengeldichten

XIX.
Madame de Maintenon.

Zy spréekt.

Wie wilt myne avonturen hooren?

In een gevangenis geboren,
Kwam ik heel jong van daer op zee.
Dóor myne moeder zelf al ree'
Vóor dood gehouden en verloren,
Men reikte my aen een matroos,
Om me aen de visschen prys te géven.
Myn moeder riep: ei, toef een poos!
Zy kuste en voelde my nog léven,
En zy behield my op die wys.
Na duizend rampen en gevaren
Te land en op de woeste baren,
Kwam ik ten laetsten in Parys,

[p. 175]

 

Dóor nood geperst aen alle zyden;

 

Alwaer, uit enkel médelyden,

 

Een man vol pyn, mismaekt en lam,

 

Scarron, my vóor zyn huisvrouw nam.

 

Hoe wierd ik na zyn dood verhéven!

 

Een grooten koning wou vóor God

 

My zyne hand en liefde géven,

 

En schafte my geen béter lot,

 

Behalve dat ik hulp aen vélen

 

Dóor myne weldae'n uit kon délen.