Punt- en kleine mengeldichten
(1837)–S.M. Coninckx–
Auteursrechtvrij
[pagina 117]
| |
De tafel was genoeg beladen
Met wild en ander vleesch, gezoden en gebraden.
Men at van all's, maer toen op 't einde daer nog kwam
Een lekkere Westfaelsche ham,
Zag ik geen Lévy daervan éten.
Aen een beneffens my gezéten
Vroeg ik, stil aen zyne oor: waerom?
Hy wierd gansch rood en hy bléef stom.
Hy maekte een kruis nogtans, wanneer er wierd gebéden.
Wie kan het menschenhert dóorgronden en ontléden?
|
|