Punt- en kleine mengeldichten

CCCLXXI.

Filip, die al de nimfen kent

Van déze plaets en hier omtrent,

Wier zangen hem alleen bekoren;

Die al wat ernstig is veragt,

Kan geen geluid van klokken hooren.

Ha! dit ontroert uw ziel, dit brengt in uw gedagt

Dat er nog is een opperwézen,

Die vóor zyn rigterstoel u wagt,

Wiens óordeelen gy hebt te vreezen.

Maer neen, val hem te voet, vlugt zyne autaren niet,
Waer hy u zyn genade en vaderliefde biedt.