Portael der saecken en spraecken

[p. V]

[Dedicatio]

Nobilissimis, Amplissimis, & Consultissimis

DOMINIS,

D. D. CONSULIBUS,

D. D. SENATORIBUS,

D. D. HOVETMANNIS,

D. D. DEPUTATIS:

Proceribus

Inclytae REIPUBL. Groninganae

Magnificentissimis:

Dominis & Mecoenatibus suis

Gratiosissimis,

Salutem in Domino!

NEmpe, qvia qvi gratus est futurus, Nobilissimi & Potentes Domini, ex praescripto Chrysippi velut in certamen cursus compositus opperiri debet tempus suum, ad qvod dato velut signo prosiliat, haud videri mirum cuiqvam Vestrûm debet, quòd & ego à longo

[p. VI]

tempore beneficiarius Vester, properato jam impetu in publicum hoc gratitudinis theatrum prodeam ac profiliam. Illuxit nimirùm desideratus ille dies, qvo me ad prosiliendum voce signoqve exhortatur propitia mihi Occasio: estqve hoc, si ullum aliud, opportunum tempus meum, qvo magna mihi contentione opus esse judico, ut Vos beneficiis longissimè praecurrentes me Evergetas meos exiguâ aliqvâ gratitudinis contestatione, si non planè asseqvar, pro virili saltem & è longinquo qv. consecter. Septimus jam labitur annus, ex qvo praeficere exterum me honorificae Alumnorum V. V. Inspectioni non fuistis dedignati. Exinde verò, eo me insuper favore ac benevolentia in qvintum usque annum estis prosecuti, ut nil tàm ferax gaudii hodienum reperiatur in animo meo, atqve renovate illa propensissimi ergà me affectûs Vestri recordatio. Non memorabo jam effusam illam liberalitatem Vestram, qva me lautiùs tractari in statione mea voluistis, atqve mos receptus tùm ferebat. Non prose-

[p. VII]

qvar etiam facillimos (qvoties occasio tulit) ad Vos aditus, non aures patientissimas, non responsa benigna, non caetera deniqve qvibus excipere advenientis desideria mira comitate solebatis. Illud unicum condignè nunc celebrandum esset, qvòd me pro Lege & Grege contra inveteratas hominum contraventiones decertantem, eâ mentis generositate ad extremum usqve sitis tutati, ut Urbi & Orbi palàm feceritis, qvàm ex mente Pythagorae peregrinus justus civi injusto longè apud Vos praecellat: & qvàm immota adversus contraventiones qvasqve perstetis mente in aeqvissimo pronuntiato Aeschinis: Idem dicere oportet tùm Oratorem, tùm Legem: Cùm autem aliam vocem Lex, aliam Homo edit, justitiae Legis suffragari oportet, non dicentis impudentiae. Verùm enimverò, ne fortè Camerinam movere hac ratione velle videar, utqve pacificum potius paci dici manifestò me experiantur, lubens hîc (consilio Senecae) ut veteris incommodi memoriam circumcido, ita dolorum veterum conqvestiones in universum

[p. VIII]

detraho: hoc solum gratissimo ore depraedicans, qvod publicè tandem constare Osoribus meis volueritis, qvo me amore ac favore Vestro sub ipsum adhuc functionis meae finem dignum existimaretis? Qvum n. aliò jam evocatus in freqventi Consessu Vestro comparérem, eo fine, ut resignata tandem Provincia mea gratias Vobis pro exhibitis mihi beneficiis Vestris agerem, eo me honore ac munificentia gratiosissimè dimisistis, ut si non verbis reipsa saltem & facto honorificum illud Platonis usurpare super me videremini: Τίμιος μὲν δὴ καὶ ὁ μηδὲν ἀδικῶν· ὁ δὲμήδ᾽ ἐπιτρέπωντοῖς ἀδικοῦσιν ἀδικεῖν, πλέον ἤ διπλασίας τιμῆς ἄξιος ἐκείνου, Honorandus qvidem est ille, qui ipse qvae injusta sunt non agit; Sed qvi ipsos etiam injustos injustitiam exercere minime sinit, is verò magis quàm duplici honore dingus apud Nos censetur.

Qvocirca, ut & ego tandem gratitudinem meam publice Vobis approbem, hunc ipsum Optimi Authoris Libellum Splendidissimis Nominibus Vestris eâ qvâ par est animi submissione inscribo: ut idem scil. & testis exstet publicus, Vestrae ergà me benevolentiae non vulgaris, & obses vice versa certus, meae ergà Illustre Nomen Vestrum observantiae sempiternae. Exiguum fateor,

[p. IX]

nec satis Authoritati Vestrae conveniens esse videtur munusculum; Sedenim, cum juxta Artaxerxis apophtegma, non minùs Regium summaeque humanitatis censeatis, parva lubenti facilique suscipere animo, qvàm magna largiri,absit ut gratum id Vobis fore diffidam, humanitatemque Vestram Magnatum illorum virtuti postponendam existimem, qvibus olim vola aqvae non displicuit, rapa oblata minimè sorduit, nec haustus frigidae fuit despicatui: praesertim, cùm tam confidenter insuper acclamare me audiam Senecam: Non erit sine honore munus, qvod aut nemo ILLIS alius dedit, aut tu alii nulli. Quin etiam, si quid fortè munusculo huic defuerit, lubens ei, qvicqvid possum, superaddo; affectum nimirùm gratum, animum submissum, obseqvium humile, preces devotas, vires paratas, adeòque meipsum totum & omnia mea: nullus dubitans, qvin ita munusculum cum auctario suo serena fronte, clementi animo & gratiosa manu, a me humillimo Cliente Vestro sitis suscepturi. Qva ipsâ spe impraesentiarum finiens, qvàm submisissimè Gratiae ac Favori Vestro me commendo! Valete Domini Clementissimi: Deoqve, Patriae, VOBIS, mihi & bonis omnibus, qvàm diutissimè vivite! & si quid forte boni inesse Libello huic deprehenderitis, fructum ejus in Alumnos Vestros qvàm felicissimè transferte: qvibus ego, ut bene valeant, et supra annos suos pietate ac literarum dote ditescant, animitùs ex Symmacho apprecor!

Dab. Amsterod. Anno M.DC.LVIII. d. 17 Iulii, St. I.

Omni cultu & obseqvio

M M. AA. VV.

devotissimus

Iohannes Seidelius