Liederen. Deel 2

Liederen der gemeenschap

[p. 25]

[Als de nacht daalt in mijn hoofd,]

Als de nacht daalt in mijn hoofd,
Open bloeien gouden sterren;
Mijn gedachten die nog verre
Lagen, in den dag gedoofd.

Dag, die met een wild rumoer
Van de goudstralende zonne
Langs den blauwen hemelvloer
Had de sterren oversponnen.

Maar nu werd de dag gedekt
En de zon is weggezonden
En de plaatsen zijn gewekt,
Waar de kleine sterren stonden; -

Toeven niet meer als voorheen,
Zijn oneindig weggedreven;
Wat in hunne plaats verscheen,
Is een ander sterre-leven.

En in mijn oneindig hoofd
Gaan oneindig de gedachten;
Als de dag de sterren dooft
Zie ik nieuwe sterren wachten.