Liederen. Deel 1

Liederen van huisvlijt

[p. 79]

Wandeling.

Een fijne geur ontstijgt de versche gronden;

De luchten worden willig voor geluid;

Er breken kleine blauwe kreetjes uit,

Geritsel als uit duizenderlei monden.

Een malsche vleug van lente wordt gezonden;

Zijn adem is bewaaierd van het kruid

Dat uit de omgeworpen voren spruit,

Onmetelijk, en dampend in den ronde.

In eenzaamheid langs hakkelige paden
Die loopen waar de kleine heesters staan,
Als kinderen die de verrassing wachten,

Peinzende stille werker is gegaan
En hoort het kiemen der gestorte zaden...
En in zijn hart het zingen der gedachten.