Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus

Amoureuse t'Samen-spraeck, Tusschen Coridon en Silvia.

Stemme: Malle Symen.

SIlvia, mijn Lief, mijn soete Enghel hoort,
Hoe vluchtje? Ey staet toch, en lystert eens een woort.
Coridon wilt rusten, neemt voor dese lusten
Een die 't ghesucht en klaghen meer verhoort.
Niemand ter wereld ick minnen sal als uw:
O Harderinne weest niet al te schuw,
Ick gheef u mijn Schaepjens.
O ghy loose Knaepjens:
Schoone woordjens zijn 't waer ick voor gruw.
Ey Goddin:

Silv:'k Acht gheen Min.

Wilt my met versmaden.
Coridon.

Corid.

Lieve Son.
Wilt u doch beraden.
Siet dees arme Harder aen.
Wilt in Min niet varder gaen.

[p. 23]

 

Laet u ziel beweghen zoet.

 

'k Acht soo geen verkreghen goet.

 

Schoon ghy hebt reden.

 

Stil, weest te vreden:

 

'k Spreeck u wel, dan niet op sulcken voet.

 

2 't Wispeltur ghedartel blinde Kindt

 

Maeckt my als rasend, woelend', en ontsindt.

 

Laet doch sulleck praten.

 

Ach: ghy gaet my haten:

 

Van dit brandend' vyer my eens ontbindt.

 

Of ick nu wou volbrengen metter vaerdt

 

Al 't geen ghy, Harder, op mijn begerend. waert,

 

Wat sout dan doch wesen?

 

Maer mijn ziel ghenesen.

 

'k Wensch gheen liever vreught hier op ter aerdt.

 

Haerder, stout.

 

Corid.

 

My vertrouwt.

 

U Lam'ren die dwalen.

 

Silvia.

 

Silvia.

 

Niet te na.

 

Kon 't mijn ziel afmalen.

 

Coridon wat sout dan zijn?

 

'k Beelden af de druck en pijn.

 

Daer 't mee niet ghewonnen waer.

 

Wilt doch eenmaek jonnen maer.

 

Wat soeckt ghy varder?

 

Dat dees u Harder

 

Kussen mocht u lipkens voor en naer.

 

3 Gheen vleyery van min, of gheen ghesoen,

 

En keunt ghy my, o Koridon: me voen.

 

Seght eens u ghenoegen.

 

Stillijck, wilt u voeghen,

 

Ghy bint seer versot, en al te groen,

 

Rusten? O neen, o Nymphje: jonghe Maeght,

 

Ghy zijt het wit, haer het ghedacht na jaeght.

 

Wel, watte kuren:

 

Daghen, jaren, uren,

 

Niemand my mijn ziel als ghy ontdraeght:

 

Ghy beboert.

 

Corid.

 

Ghy vervoert.

 

Ghy stort dart'se tranen.

 

Ghy ontmant.

 

Silv:

 

Wijckt bebrandt.

 

Neen, 'k koom u vermanen.

 

Wel hoe? Coridon ghy gheckt.

 

Mijn vermandigh alleen streckt.

 

Om te boeten u vermaeck.

 

Neen, 'twaer een veel soeter saeck.

 

Ey wilt doch swijghen.

 

't Is om te verkrijghen

 

U hart ghemoed en min voor wisse Baeck.

 

Prince.

 

4 Mijn broeders weyden't vee in 't anderlant,

 

Sy souden spreken van mijn groote schant.

 

Ey wilt doch niet sorghen.

 

Neen,w acht vry tot morghen:

 

Mijn hart gheef ick u tot een onderpant.

 

Komt laet ons treden by de waterstroom,

 

Gaen sitten en rusten al onder dese boom.

 

Den avond komt vallen.

 

Ick sal mijn Beestjens stallen,

 

Die nu loopen reddeloos ontoomt.

 

Siet de Ram.

 

Corid.

 

Siet het Lam.

 

Waerlijck het is wonder.

 

Dat het vee.

 

Silv.Hier ter stee.

 

Wroeten 't bovenst' onder.

 

En de suyghelinghen daer.

[p. 24]

 

Drincken uy: de Beeckjens klaer.

 

Lesschen hare hooghen brant.

 

By het heet en drooghe zant.

 

Komt laet ons wand'len.

 

Wy sullen voorts hand'len

 

Dat d'Harder d'Harderin doet onderstant.