Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus

Amoureus-Liedt,

Stemme: Balletti d' Alckmaer, Of, Amaril, die door u soot gelaet, &c.

SEght, mijn Lief, mijn Laura, mijn Bruydt, mijn uytverkoren Engel,
Waerom dat ghy sucht met droeffelijc getreur?
Daer ghy siet, bemerckt (helaey:) wel het vriendelijc ghehenghel,

Dat ick 's avonts doe voor u gesloten deur,

En ghy let doch met, op u Tyter, [siet],

Weynigh Min ghy met weer-minne biet.

2 Ghy hebt noyt bevonden eenighsins beveynst en snoode reden,

Als veel Minnaers doen in 't vryen van haer Lief:
Isser wel een Lievert in u hart, die u meer heeft ghebeden?
En het binnenst' kent, door 't schryven van een brief,

Wat woud' ghy noch meer?

'k Sagh nae deught en eer,

En het selfd' versocht ghy met begeer.

3 Is u ziel verhart als yser, stael, dat nemmer schijnt te breken?

[p. 22]

 

Soo is al de gangh verloren 't geen ick draef,

 

Ghy comt my met u vergifte tongh so onbevoelijck steken,

 

Ick, die volghden steets 't gebodt van u, als Slaef:

 

O te wreede Vrouw:

 

Gedenckt aen u Trouw

 

Die ghy swoert, die ick u valsch'lijck houw.

 

4 Zijt hier mee vernoeght, laet u begeer ten vollen eens versaden,

 

't Zy ick leef of sterf, de wroegingh 'tharte quelt,

 

Want ick moet my teghens danck en wil in natte tranen baden,

 

Dat weerliefd' verhuyst, daer sy vast waer gestelt:

 

Ghy verwerpt mijn reen,

 

Dies u Jae wert Neen,

 

t'Vry beklaeght, eylaey: met gheween.

 

5 Tyter moet noyt aessem in sijn borst ontfangen vanden Hemel,

 

So hy niet volhart in waer' oprechte Min,

 

Maer u ziel sal knaghen met vele pijn, en innerlijck ghewemel,

 

Tot dat ghy af-keert van dees verde sin:

 

Want ghy na mijn doot

 

Sult beklaghen groot

 

Het verlies, 'tgeen ghy door Min ghenoot.