Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus

Liedt,

Stemme: Liefd' in secreet. Of, Engelsche Fortuyn.

Hemelsche pronck: die vander Maeghden Rey
Verwint, uytbralt in deughden veelderley,
U geest toont uyt, u gaven rijck en veel:
Geen schat soo groot als u, tot loon en deel.

2 Waer ick my wend, u wesen, o Goddin:

Ghestadigh komt tot my, door sotte min,
En terght, en stoockt het vlammend' vyer so heet,
Dat ick (eylaes:) mijn selver schier vergeet.

3 Ick loop in t'woudt by luwe Linden groen,

Daer Coridon sijn Lammertjens gaet voen,
Al tot versoet van mijn te leyde pijn,
t'Geeft troost noch baet, ghy zijt de Medicijn.

4 Op d'heuv'len hoogh rust ick, en sie eens aen

De barre zee, t' woudt met veel rijcke bla'en:
Maer en vind niet, 't zy waer ick soeck of dwael?
Geen uws gelijck, beleeft, en heus van tael.

5 Laestmael was ick door gulle dartelheydt

Nae 't Hof getreen, te nemen onderscheydt:
Of' kniemant vond, in schoonheyd uws gelijck,
Maer geenigh Maeght in 't trots een weel'ge rijck.

6 Koningh of Vorst, met haer Princes gepaert,

Maeghden seer veel van minnelijcke aert?
Noch schorten yets in mijn te keurigh oogh.
Maer ick (eylaes:) mijn selver doe bedroogh.

7 Dit waer mijn wensch: te erven tot een deel

U waerde Vrouw, Vooghdes van Princen veel:
Ick nu bemerck 't lief-kosen is maer windt,
Doch reden leert, versint eer ghy begint.

8 Vaert wel, voert soo de wapens inde vuyst,

Doet Minnaers veel als ghy mijn hebt gecruyst,
Doch merckt te recht: de wraeck u volghen sal
Voor mijn verdriet, en deerlijck ongheval.