Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Stemme: Wanneer ick slaep, voel ick, &c.Wanneer ick kus u schoone Roose-mond,
Dan ziel en hart die willen my terstont
Verlaten in de lust, om by u haer rust
Te genieten staegh, o heel soete laegh:
Te ghenieten staegh ghevanghen:
O kus: o soete kus: duurt langhe.
2 Kom kust my eens, noch eens mijn Nimphjen, ay:
Niet al te flauw, noch ook te snel van bey;
Nu ick oock eens, noch eenmaels soete Beck:
Noch ay: noch eenmael, och: het soet verhael,
Noch ay: noch eenmael, dan rusten:
O kus, o soete kus, laet lusten.
3 U kusjen zijn het Nectar soet vermaert:
U lipjens douw t' Ambrosia van aert:
Veel soeter als Thijm op Hybla vergaert,
En u suyker-aem, vervoert my tsaem,
En u suycker aem mijn geesten,
Kom kus, maer soete kusjens meeste.
4 Och of mijn ziel met kusjens in u glee
(Mijn Roose-Mond) haer lang-voorsiende stee,
Dan bleef dees romp, eylaes: berooft van vreughd.
Doch t'en mach niet schaen, als mijn siel mach gaen
(Doch t'en mach niet schaen) om t'erven
In kus, in soet gekus te sterven.
5 Kom rooft mijn ziel, sy is alreede gereet,
En wacht u kus, o kusjens ghy die weet
Te schaken wie ghy wilt, kom blaest my in
Een fris nieuw gemoed, die m'in kusjens doet,
Een fris nieuw gemoed, te haken:
Komt kus, kom soete kusjens vake.
|
|