Lusthoofien ofte Vermaecklykheyt der maechden
(1619)–Jacob Janszoon Colevelt–
Auteursrechtvrij
[Folio A2r]
| |
Stemme: Den tijt is hier, dat men sal vrolijck, &c.EErbaere Twee
Die Gode heeft gaen voegen
In d'Heylge Ee
Zyt vreedsamich ghepaert.
Haet al onvre,
Hebt slechs een goet genoegen,
Dit's d'een'ge bee
't Geen Gode u verclaert.
Minsaem gedwee
Gods liefd in u bewaert.
Ach laet u harten branden,,soet
Nae des Heeren waranden,,spoet
Hy u menigerhande,,goet
Sal senden onbeswaert.
2. Bruyd'gom u Bruydt
Sult eeuwigh ghy beminnen,
't Werd u beduydt,
Aenneemt de Leeringh snel,
Vaet geen geluyt
Van Satans boos versinnen,
Maer vreucht ontsluyt,
't Sal u gaen beyde vvel.
Hy lieflijck fluyt,
En als een leeuwe fel,
Hoopt u vaeck te verleyden,,dan
Daer haestelijck vvilt scheyden,,van
Want hy den mesnch bereyden, can
Op aerden eene hel.
3. Dat God den Heer
Gevoecht heeft can niet scheyden,
Niemants begeer
Heeft daer in volle macht:
Dus na de leer
Wilt u vaerdigh bereyden,
| |
[Folio A2v]
| |
Soo sult ghy vveer
Eeuvvich syn in 't gedacht,
En nimmermeer
Gevoelen pyn onsacht,
Dus wilt steets hem beminnen,,voort
Met hert, gemoet, en sinnen,,spoort,
Daer suldy dan verwinnen,,'twoort,
En vvorden groot gheacht.
4. Vrou Bruyd aensiet
Luystert na mijn vermonden,
Godt die gebiet
Vader en Moeder saet.
Ghy lust gheniet
Van d'Heylant t'aller stonden
Vreucht u verdriet
Sal vvesen delicaet
Dus uyt u vvied
Alle gedachten quaet,
Deuchtsamich nae hem leven,,vvilt
V lusten d'Heer verheven,,stilt
Hy sal dan rijcklyck geven,,milt
Sijn Goddelijcke raet.
5. Vereende schoon
Lust sal aen u beklijven,
En tot een loon
Van d'Herder trou ontfaen
Spruytjens ydoon
Als planten van Olyven,
Cierlyck ten toon
Rontomme u disch staen,
Soo na gewoon
Ghy volleght 't soet vermaen,
Van hem, die 't al beheeren,,gaet.
Hy sal in u vermeeren,,'t saet,
Volbrenght zijn begeer, en,,raet.
Dan sal 't u beyd vvel gaen.
Als door een soet verzaem het eendrachtighe Paer
Nae waere schickingh Gods elck ander trou beminnen,
Noch doodt, noch helsche pyn, en sal oock scheyden haer,
Noch geen so wreeden mensch en kan des bandt verslinnen.
I. I. Coleveldt. Een in 't hart.
|
|