Lusthoofien ofte Vermaecklykheyt der maechden
(1619)–Jacob Janszoon Colevelt– Auteursrechtvrij
[Folio A3r]
| |
Op de Stemme. Phoebus is langh over de Zee, &c.O Vermakelijcke lust
Vreuchde moet hier zijn geresen
Yder zijn aenlockster kust,
Lust (segh ick) ghy zult genesen,
't Eenich soentjen dat ghy geeft
Om de lieve lipkens sweeft,
V voedsaem 't leven geeft.
2. Isser vvel een soeter dingh
Dan het kussen van Ionckvrouwen?
't Is al vry vvat sonderlingh
't Kussen kan veel jonsten brouwen
Kust, en singht, jae quinckeleert
Siet dat ghy u so verneert,
Dat sy vvaerd sijn begeert.
3. Bruyd'gom gaet ghy louter voor
Dus ter eeren vande gasten
Laet geen tijden gaen te loor
Snobbelt, vvoelt, en vvilt aentasten,
Als sy 't vveyg'ren denckt dan, siet,
't Kussen is een soet verdriet,
De lieve lust gheniet.
4. V verheught gekranste Bruyt,
Doet al 't kussen noch verlanghen,
Slaet niet met u mont geluyt.
Kust dan stil aen beyde vvangen,
Recht voor 't montjen noch een soen,
In veel eeren vvilt dit doen,
Hebt geenich quaet vermoen.
5. Ghy speelmaechden neemt in dank
Dese kus, en vvilt vergeven
Hem, vvaer in de konst is kranck,
Sijn geest (schijnt vvel) waer gedreven
Om dit eel geselschap soet
Te vermaken, neemt dees groet
Een kusjen noch tot boet.
I. I. Coleveldt. Een in 't hert.
|
|