Lusthoofien ofte Vermaecklykheyt der maechden

[fol. A1v]

Sonnet

Aen de Deucht-rijcke Maechden.

NAedien aenporringh my, bevallycke Vriendinnen,
Door 's Bruydegoms begeer, die vreuchde heeft gesocht,
Om çieren dese Feest, 't hert schynt is zo verknocht,
Dat ick dit off'ren moet aen u vvaerde Godinnen.

Eer-rycke Maechden-Rey! die deuchd en liefd gaen minnen,

Doorsiet 't Lust-hoofjen groen, 't gheen dat ick heb gewrocht,
Vermaecklyckheden soet die zijnder in gebrocht,
Niet door hooch-draghentheyt, alleen u gunst te winnen.

Geen diepe Reden-rijck, noch schranderich vernuft,

Sult ghy hier vinden in, wanneer ghy als versuft
Dud-oorich quist u tijdt met onbekommert slapen;

Komt neemt my by der hand, ick die u fray ontbin

Elf Liedtjens soet en bly van liefde ende min,
Ter eer dit schoon versaem, die daer gheneucht in rapen.

Een in 't hart.