Scoppettone hebben homoseksualiteit en alcoholisme als onderwerp. In 1973 werkte ze met een groep jongeren aan een toneelstuk. In die groep hadden twee jongens een relatie met elkaar. Het verbaasde en choqueerde haar hoe wreed de anderen reageerden. Ze schreef er een jeugdboek over: Trying Hard to Hear You (1974). De hoofdpersoon Phil sterft aan het eind van het verhaal. Niet omdat hij gestraft moet worden voor zijn homoseksualiteit, zoals de kritiek Scoppettone verweet, maar omdat hij iets wilde zijn wat hij niet was: heteroseksueel. Ook een heteromeisje gaat dood, maar dat zagen de critici over het hoofd.
Scoppettone schreef over dit thema om kinderen de boodschap mee te geven: ‘Wat je ook bent, het is oké. Je bent niet melaats en je bent niet de enige op de wereld, zo verschrikkelijk is het niet.’ Ook voor hetero-kinderen vindt ze dergelijke onderwerpen belangrijk. Ze moeten de mogelijkheid hebben homoseksuele kinderen te begrijpen, zodat die niet in een homofobische wereld terechtkomen.
In Happy Endings are All Alike (1978) is de hoofdpersoon ook homoseksueel. Maar hier gaat het eigenlijk om iets anders: verkrachting. De verkrachtingsscène is erg grof, maar ‘zo is verkrachting nu eenmaal,’ meent Scoppettone. ‘Het heeft niks met seks te maken, het is een gewelddadige misdaad.’ De lesbische relatie in het verhaal krijgt geen nadruk.
The Late Great Me (1976) gaat over de strijd van een zestienjarig meisje tegen de alcohol. Scoppettone weet dat alcoholisme onder tieners een groot probleem is. Ze heeft niet de illusie dat kinderen door haar boek zullen stoppen met drinken, maar ze hoopt wel dat ze zich bewust worden van hun probleem.
Als bewonderaar van Ruth Rendell wilde ze graag een detective of thriller schrijven. Voor kinderen publiceerde ze Moordspel in het bos (1985). De zeventienjarige Anna woont op het eiland Blue Haven in Maine, waar haar ouders een openluchtrestaurant hebben gekocht. Elke avond speelt ze met andere kinderen het moordspel, waarbij iemand wordt ‘vermoord’. De anderen moeten zien uit te vinden wie de ‘moordenaar’ is. Dan wordt een van de deelnemers echt vermoord: Kirk, een jongen met wie Anna stiekem een verhouding had. Als men haar tweelingbroer Bill verdenkt van de moord, gaat Anna op onderzoek uit. Doordat ze pas kort op Blue Haven woont, kent ze niemand echt goed en is ze een buitenstaander. Uit het onderzoek blijkt dat de knappe Kirk geen lieverdje was, wat voor Anna een pijnlijke ontdekking is.
Moordspel in het bos is een echte who-dun-it. Alle verdachten worden door Anna ondervraagd. Zij zet mogelijke motieven op een rijtje en gaat na wie er in de gelegenheid is geweest de moord te plegen. Het verhaal is in
Auteursrechtelijk beschermd
