Werk
Van zijn prentenboeken maakt Tony Ross zowel de tekst als de tekeningen, waarbij het verhaal en de illustraties - in pen, aquarel, viltstift - tegelijkertijd tot stand komen: wat hij niet kan tekenen, beschrijft hij en wat al getekend is, hoeft in de tekst niet uitgelegd te worden.
Hij gebruikt vaak motieven uit oude kinderverhalen en sprookjes. In eerste instantie baseerde hij zich daarbij op de verhalen zoals die hem in zijn jeugd verteld waren. Sinds hij een paar maal op de vingers is getikt, omdat de mondelinge overlevering niet altijd overeenkwam met de genoteerde versies, baseert hij zich op sprookjesboeken. Omdat hij vindt dat sprookjes - als onderdeel van een orale cultuur - van generatie op generatie mogen veranderen, brengt hij echter bewust eigentijdse elementen aan in zijn boeken. Zo zien we conservenblikjes in Joris en de bonestaak en een kleurentelevisie in Goudhaartje en de drie beren.
In Nederland is hij vooral bekend geworden met zijn muizeventje Hugo (dat in sommige vertalingen Joris heet): een alleraardigst ventje, dat spannende avonturen beleeft. In Joris
Auteursrechtelijk beschermd
